De weergoden hebben besloten om weer eens mee te werken. Hoge temperatuur, een zonnetje en eindelijk wat minder wind. Acht man is eigenlijk niet zoveel voor deze omstandigheden, maar genoeg voor een lekker ritje. Later blijkt dat broer Hans ook nog mee wou, maar te laat arriveerde en ons niet meer wist te achterhalen.
Voor de afwisseling vertrekken we een keer over St. Annaland. Vind het prima. Het is al weer drie weken geleden dat ik op de racefiets zat en ik heb er weer zin in. Ben nog wel een keertje wezen lopen met Henk en heb nog op de ergotrainer gezeten, maar kilometers vreten op de weg is toch het echte werk. Er is goed door de wind heen te rijden en iedereen draait lekker mee. Na de brug van Vossemeer gaan we richting Steenbergen, zodat Jacco nog even naar z'n kerkje kan zwaaien. Na de Wouwse Plantage komt de vraag of we terugdraaien door het bos of nog even doorgaan richting Huijbergen en Oesterdam, want dan komen we dik boven de 80 km. Rechtdoor dus, wat gaat er nou boven een Oesterdammetje met rugwind. Op de dam draaien de sterkste mannen naar kop. Kan nog meedraaien, dat is meer dan ik verwachtte. We rijden wel door, maar fatsoenlijk, zodat de groep lang bij elkaar kan blijven. Vanaf de Speelmanplaten nog wat spielerij, Kees en Theo gaan weer lekker te keer. Henk en ik blijven goed in het spoor, dat lopen is zeker nog beter als ik dacht. We komen weer snel samen en in een stevig maar lekker tempo rijden we huiswaarts. Bij Poortvliet zien we een vertrouwd figuur, Leen gaat weer tekeer als een beest op z'n step. Als Ron vanaf Scherpenisse wil uitrijden, gaan wij gewoontetrouw nog even lekker sprinten, want een vos verliest wel z'n haren, maar niet z'n streken. In de Sportlaan zien we een vertrouwd shirt, Hans die alleen een rondje heeft gedaan. Met Kees sprint ik er nog naar toe en dan op voor een pilsje, dat was weer een lekker ritje.
Zondagmorgen naar Woensdrecht voor een rondje ATB, prachtig parcours, maar door de regen is het er niet gemakkelijker op geworden. Zie heel wat mensen onstuimig vertrekken, maar ook heel wat figuren onderweg in elkaar stuiken. Valt me op dat er ook behoorlijk wat rijders onderweg afslaan het 25 km traject op. Het is niet alleen modder, ook zand, veel klimmen, technische stukken en wat gevaarlijke punten maken het een zware, maar mooie tocht. Ben blij dat ik niet al te snel ben vertrokken. Als ik denk dat we er zowat zijn worden we weer een bos in gestuurd waar de ene op de andere klim volgt. Voor me zie ik een aantal mensen in de zanderige klim letterlijk omvallen van ellende. Op m'n kleine bladje weet ik me er langs te wurmen. Eindelijk terug op asfalt. Drommels die boeven, ze leiden ons helemaal rond Hoogerheide. Langs de snelweg richting Woensdrecht is het pal tegen. De wind is aangetrokken tot rond de zeven, hier rijden dan ook de nodige lijken rond. Nog even op de tanden bijten, dan zit ik weer tussen de bebouwing. Niet verbazingwekkend dat het rondje van 45 km in het echt 50 km is en dat is ook wel te voelen aan de benen. Maar niet zeuren, het was de moeite waard.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten