Na het snertweer van vorige week zijn de weersgoden ons weer gunstig gezind. Niet dat vorige week helemaal helemaal verloren was, we hebben nog wel "vergaderd" in ons stamcafé. Ook hier is er een redelijke opkomst. Als je erover nadenkt valt die uitval 's-winters reuze mee. Dit jaar was het pas de eerste keer. Bij ons zijn er duidelijk niet veel carnavalvierders. Ik denk dat we Carnaval in Zeeland op de weg vieren. Er staan liefst zeventien man aan de start.
Voor mij een speciaal ritje. De laatste rit op deze Cannondale en dat fietsje gaat me aan het hart. Speciaal ook voor gastrijder Hans Lindhout. Z'n eerste rit in de groep op z'n nieuwe Titaniumfiets. Je moet er natuurlijk van houden, maar het ziet er toch wel erg strak uit. Ook speciaal is de start. Met niet al teveel tegenwind wordt er pittig vertrokken. Na drie kilometer zie ik René met de mond open en vertrokken gezicht van kop snel naar achter zakken. Even later hoor ik dat hij zich niet lekker voelde en is omgedraaid. Over de Philipsdam gaan we richting Goeree. Had zelf wel zin om over de Haringvliet richting Goeree te gaan. Theo dacht echter even iets beter na. Met al dat carnavalsgeweld in Brabant geen goed idee. Iedereen trapt stevig door. Ondanks dat de omstandigheden niet al te zwaar zijn gaat het bij mij een beetje moeizaam. Voor zo'n grote groep leent Goeree zich echter uitstekend. Op de brede overzichtelijke wegen kunnen we goed waaieren. Iedereen krijgt dan ook de kans om na z'n kopbeurt te schuilen. Op kop precies de verkeerde vier bij elkaar. Kees, Izaak, Theo en Leon zijn elkaar weer lekker aan het opjuinen. In m'n nieuwe rol als voorzitter roep ik maar eens een keer vermanend. Maar ja je kan net zo goed tegen een hond roepen dat ie z'n poot niet mag optillen. Ondanks al die spielerij kan iedereen goed mee. Zelfs broer Hans en Leen die al een poosje niet hebben meegefietst trappen dapper mee.
Op de Krammer gaat de vlam weer in de pijp. Iedereen knalt er lekker tegenaan. Aan de andere kant wacht ik samen met Leon even op broer Hans die het gebrek aan kilometers nu goed voelt. Als we gezamelijk de Krabbenkreek oversteken weet Theo Hans, die in een rustig tempo de rit wil uitfietsen, te bewegen tot Smerdiek bij de groep te blijven. Gastrijder Gaby en Tineke zwaaien aan het eind van de Krabenkreek af richting Vosmeer en Tholen. De rest van de groep rijdt nu in een iets rustiger tempo naar ons café. In de Oudelandse weg nog één sprint richting plaatsnaambord en dan zijn we na 83 km weer terug bij ons stamcafé waar Saskia al weer op ons staat te wachten.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten