Zaterdagmorgen 16 april, goed om weer in Vlaanderen te fietsen.
Om 06:45 verzameld bij de stoplichten aan de Oesterdam, om richting Oudenaarde te vertrekken, verzamelen doe je normaal om gezamenlijk naar een locatie te rijden, echter Léon rijdt in de auto zoals op de fiets, dus als een speer er vandoor op de A4 richting Antwerpen, nog geprobeerd met lichtsignalen hem tot kalmte te manen, maar uiteraard geen reactie.
In Oudenaarde al snel kunnen parkeren, omkleden en naar de start.
De benen voelden goed dus gelijk maar een beetje tempo gemaakt, een paar groepjes ingehaald, maar niemand van Tandje Bij was meegegaan, op zich niet erg, want dit soort tochten rij ik het liefst alleen en in eigen tempo.
Langs het kanaal komen in één keer Léon en Izaak aansluiten, 34p/u wat ik reed vonden deze twee net wat te langzaam, want er moest voorsprong opgebouwd worden op de rest.
Nou dat vond ik wel best, lekker bij die twee in het wiel bij zo’n 38p/u, zou wel zien wat ik bij klimmetjes ging doen.
Na een paar kilometer kwamen we bij de eerste splitsing, tenminste dat dachten we, achteraf kwamen we er achter dat dit lusje van 16km pas aan het einde genomen moest worden.
We waren echter niet de enigen die verkeerd zaten, want met een redelijke groep reden we daar rond.
Terug op het oorspronkelijk parcours ging het met de zelfde hoge snelheid richting Zwalm, waar het eerste serieuze klimmen begon.
De eerste kwamen nog niet echt boven de 10% uit, maar de eerste serieuze was de Steenbeek, kort, maar wel al 17%, direct gevolgd door Berg Ten Hout en de Fortuinberg die de 21% haalden.
Op de Fortuinberg haalden we Jacco, Mas en Wim Poot in, die waren vast verkeerd gereden, dachten wij toen nog.
Onderaan de afdaling van de Fortuinberg een flink gat in de weg wat resulteerde in een uitwijkmanoeuvre die mij en Léon in de berm deed belanden en Izaak ook de voeten aan de grond moest zetten, gelukkig bleven we alle drie overeind en konden we aan de volgende klim beginnen.
Op de volgende klimmetjes en tussenhellinkjes begon Léon met ons te spelen door achter ons vandaan volle bak weg te sprinten om vervolgens met zijn bekende voldane gezicht achterom te kijken.
Op de Wolvenberg reden Léon en Izaak bij mij weg, of het door zijn spelerij kwam of de overmoed in het begin, maar boven aangekomen stond alleen Izaak te wachten, Léon was verdwenen, hij reed omhoog achter Izaak en was door mij niet voorbij gereden, een raadsel!!!!
Kort voor de Varent kon Izaak zich eigenlijk niet meer inhouden, hij wilde vooral op het vals plat doormalen, na redelijk overtuigend tegen hem gezegd te hebben dat hij moest gaan werd het gat al snel groter.
Vanaf hier met diverse groepjes opgereden naar de Varent en de rest van de rit zo uitgereden.
Langs het kanaal waar het extra lusje dus voor de tweede keer werd gereden werd het tempo als spielerij nog flink opgevoerd naar zo’n 45p/u, volgen ging vrij makkelijk en waar er gaatjes vielen kon ik er makkelijk overheen om weer bij de voorsten aan te sluiten.
Bij de finish was Izaak ook net binnen waar hij stond te kletsen met Léon, die al om gekleed was, hij had een shortcut genomen en was al ruim drie kwartier binnen.
Izaak en ik hadden 160km met 29,4 gemiddeld op de teller, waar ik best wel blij was met deze extra kilometers.
Léon voorzag ons van een wel verdiend biertje, ondertussen kwamen in verschillende groepjes de anderen ook binnen en werd onder begeleiding van een dweilorkest het “Land van Maas en Waal” bezongen.
Jammer genoeg verdween het zonnetje al vrij snel waardoor het niet echt lekker was om nog langer te blijven zitten.
Een geslaagde dag en zeker voor herhaling vatbaar.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten