Gedwongen door hagelstenen

Zoals de laatste weken al het geval is kwam de wind vandaag weer uit NW.
Bij de start gingen er alweer stemmen op om toch maar weer Flakkee te pakken, nog even geopperd om richting Waarde te rijden, maar ja dat zijn alleen maar polderwegen, maar polderwegen plus regen en oogsttijd is geen goede fietscombinatie.
Inmiddels was Mas van de pot gekomen, hij en zoon Léon opperden richting Zierikzee, qua wind een redelijk goede hoek dus vol goede moed op pad.

Er was voor het vertrek een redelijke verbazing aangaande gastrijder Onno Lindhout die in volledige korte outfit aan de start stond terwijl de weersvoorspellingen nog het nodige onheil in petto hadden.

Het tempo lag in begin redelijk op zo'n 33 a 34p/u, dus kon Onno rustig warm worden, op de Krabbekreek gebruikten Mas en Rene eindelijk hun verstand en sloegen hun kop beurten over om achterin in de luwte te blijven.
Op Krammersluis konden ze hierdoor ook redelijk volgen, zelfs naar beneden toe moest er nog flink doorgetrapt worden tegen de aanwakkerende wind in, deze straffe wind werd veroorzaakt door een fikse hagelbui die we dan ook op onze benen kregen.
Kijkend richting Bruinisse was de lucht onheilspellend donker en het vooruitzicht om daar in terecht te komen was te veel van het goede.
Gelukkig kneep Kees die op kop reed in de remmen en was de animo groot om te keren.
Terugdraaiend leek de lucht boven Flakkee redelijk schoon, waarop Mas mij vroeg om ons over Flakkee te loodsen.
Léon die met een tandontsteking fietste en daar behoorlijk last van had hield het voor gezien en ging richting huis.

Op Flakkee richting Oude-Tonge met de bedoeling het fietspad richting Sommelsdijk te volgen.
Maar ook op Flakkee een bui, gelukkig zonder hagel deze keer, maar wel koud genoeg.
In Nieuwe-Tonge even bij een benzinepomp gestopt voor overleg, dit werd mij niet echt in dank afgenomen, want stilstaan is niet bevordelijk voor de spieren als je nat bent, maar ik wilde wel weten wat te doen, besloten werd dat ik maar wat lusjes op moest zoeken.
Deze lusjes waren makkelijk te vinden, een stuk voor de wind richting Herkingen en terug richting Dirksland, halverwege het fietspad weer richting Nieuwe-Tonge.
Om toch nog een verrassing in te bouwen had ik een leuk alternatief in gedachten.
In Battenoord op de dijk rechtsaf het haven platteau op, waar ik aangaf beneden linksaf het fietspad op te draaien, Wim Poot die op kop reed was zo verbijsterd dat hij de schuine dijk af wilde rijden, gelukkig kon dat met de nodige hilariteit voorkomen worden.
Dus via het buitendijkse fietspad langs de Grevelingen de Krammersluis op, die door Kees op een heel sociale snelheid werd gehouden, alleen kon Henk zich niet inhouden en moest ook nog even kop rijden waarbij het tempo onvermijdelijk omhoog ging, Kees vind het maar niks als er iemand anders op kop rijdt op de sluis en wrong zich er weer tussen, hierdoor was Henk heel even uit balans, waardoor ik ook opzij moest, hierbij schoot mijn voet uit het pedaal, wat weer een reactie in de groep daarachter gaf en één en ander maar net goed ging.

Op het fietspad bij Smerdiek ging het tempo nog even goed omhoog, Wim en ik zaten achteraan met Mas en Rene voor ons, geen ideale situatie om daar voorbij te gaan, dus redelijk rustig de 79km uitgereden.

In café Smerdiek zat de stemming er al weer snel in, Mas 63 jaar geworden dus daar moest op gedronken worden, er werd ook weer over de nieuwe shirts gesproken, Ron gaf aan namens zijn bedrijf SAMA ook een bijdrage te willen leveren, Onno inmiddels weer opgewarmd, gaan we warm houden om lid te worden.

Jammer genoeg ook minder goed nieuws, gastvrouw Diana moest de keuze maken te stoppen met het café vanwege fysieke problemen, maar zij wilt dit op een positieve manier doen waarbij de fietsclub ook is uitgenodigd (details volgen).