Vanmiddag voor ons ook een surprise. Na een hele week regen en met regen op komst in de avond is het precies op ons fietsmiddagje droog. Zeven man is niet bijster veel, maar gezien de omstandigheden ook niet al te slecht. In het begin nog een paar spatjes, dat is echter zo over. De temperatuur is ook niet slecht en de wind is ook niet zo krachtig als verwacht. Kortom we hebben gewoon een mazzeltje.
Mas zet de route uit en via Tholen gaan we naar de brug van Vossemeer. Prima uitgekiend, want we hebben de wind zowat constant gunstig. Met een rugwindje rijden we het eiland af en iedereen draait nog lekker mee aan kop. Na de brug als het harder werken wordt blijven Mas, die het tempo niet wil vertragen, en Theo, die het, na achteraf blijkt, te hard vindt gaan, achteraan rijden. Zit ondertussen al lekker onder de modderspetters, van kou echter geen last. Wel van het opgesloten gevoel dat ik altijd krijg van de meerdere lagen kleren in de winter. Met vijf man werken we tot aan de Schansbaan lekker samen aan kop. Jacco draait daar naar huis, het heerlijke avondje vindt voor Jacco al in de middag plaats en zoon Bram staat al weken onder hoogspanning, dat belooft dus het nodige plezier. Bij Molenheide loopt m'n voorband langzaam af, steentje in de band. Verwisselen volgens de regels van de kunst. Shit m'n nieuwe binnenband is ook lek. Donderse Hopmans, heeft dit geintje eerder gehad met goedkope Prorace banden is dit nu ook weer zo met de Vredsteins? Gelukkig het 2e exemplaar doet het. Onderweg naar de Oesterdam vegen we Hans van Dijke op, die aansluit. Wonderbaarlijk dat die man nog knieën over heeft als je met zulke zware versnellingen rijdt. Op de Oesterdam gaat met een rugwind het tempo omhoog. Iedereen gaat nog lekker mee. Bij de Speelmanplaten als we ongunstiger op de wind draaien lossen Theo en Mas. Als ik overneem en Kees het ziet, laat ie zich gelijk zakken om de helpende hand toe te steken. Dat had ik niet verwacht, Kees z'n grootste passie is hard over de dam te rijden. Even laat ik het tempo zakken om te kijken wat er gebeurt, dan gaat de snelheid weer omhoog. Gastrijder Onno Lindhout en Hans van Dijke vinden deze tempowisseling niet lekker en waaien er nu ook af. Dat is vreemd, samen met Ron rijd ik naar de sluis, nog niet eerder voorgekomen in de club. Op het eiland komen we weer samen en na wat geroep wordt het tempo weer genormaliseerd. We komen droog en redelijk warm na 81 km weer aan in Smerdiek, voor mij een lekker ritje. Goed traject van Mas weinig vuiligheid gezien.
In het café blijkt dat Theo het geen lekker ritje vond, in zijn visie ging het veel te hard voor de wintermaanden. Voor de wintermaanden houdt ie het verder voor gezien en er valt niet over te praten. Jammer,de laatste weken is er nogal commotie, maar vanmiddag leek het prima te gaan. Nou ja, z'n kampioenschap komt naar het lijkt niet in gevaar en de volgende weken zien we wel weer.
Er is een verschil tussen te hard omdat je het niet bij kan houden of dat het tempo gezien de periode en omstandigheden gerust wat naar beneden kan, het laatste is waar ik problemen mee heb, want dat kunnen blijkbaar de meeste niet opbrengen.
BeantwoordenVerwijderenOp de dam hoefde ik dan ook niet te lossen maar zag Mas er af waaien en ben gewoon bij hem gebleven, zoals ik op de brug naar de dam ook gedaan had.
Zal gewoon blijven komen op zaterdag, want ik vind fietsen veel te leuk, maar jullie mogen je volledig uitleven en ik ga in winter training, dus zolang er boven de 32 gereden wordt lekker achteraan een beetje meebollen.