Lekker buffelen

Vorige week een rit via Steenbergen en Dintleoord voor de broodnodige variatie. Hopelijk zie ik die Gummarus voorlopig alleen vanuit de verte. Op de blog is het al moeilijk te verteren, kan je nagaan in het echte leven. Vandaag een ritje wat me beter ligt. Met 14 man vertrekken we richting Schouwen. Broer Hans is er ook, heb hem weten te overtuigen dat een ritje tussendoor goed is om even de gedachten te verzetten. Hij houdt de afstand echter wel beperkt tot 50 km, want er moet nog aan de scriptie gewerkt worden.

Tegenwind weg over de Krabbenkreek en Philipsdam. Voordat we hier zijn raken we Leander al kwijt. Lekke band en slechte reserveband. Besluit verder een rondje voor zichzelf te rijden. De dammen zijn weer perfect. In een brede waaier rijden met nagenoeg geen enkele onderbreking is hier mogelijk. Vooraan buffelen tegenwind, maar van de kop kan iedereen weer even z'n rust pakken. Met korte wissels marcheert het prima. Op Schouwen even wat spielerij van Theo en Leon, maar we hergroeperen weer snel. Als er op kop gejaagd wordt blijf ik lekker achterin, wordt tenslotte al een dagje ouder. Theo vertrouwt het niet en komt even informeren naar m'n intenties op de Krammer. Met m'n meest eerlijke gezicht weet ik te verkondigen dat ik die niet heb, wat eigenlijk ook zo is. Maar je weet hoe dat gaat. Omdat ik achteraan rij kom ik ook als laatste door de bocht. Voor me zie ik al twee afgescheiden groepen en al een heel stuk daarvoor Kees. Dus geef ik gas, haal de groepen snel in, maar Kees is veel te ver weg. Kom nog wel in de buurt, maar dan is de energie op. Nou ja, niet gelogen, in eigen tempo gereden en van niemand geprofiteerd.

Het laatste stuk op het eiland draaien we weer tegen de wind in. Er wordt behoorlijk doorgereden. Blijf wat achterin, want morgen is de start bij de Bidon en dan wil ik geen loeizware benen hebben. Dat het hard gaat blijkt, op de Engelaarsdijk blaast Ron zich aan kop op en moet lossen. Ron kreunt dat het lang geleden is dat dit hem is gebeurt. Kan ik me eigen ook nog even nuttig maken en een helpend handje toesteken. Even een paar pufjes in m'n wiel en we sluiten weer aan, want aan kracht ontbreekt het niet bij Ron. Tja die Engelaarsdijk tegenwind op de terugweg kan een venijnig stuk zijn. Heb ieder geval een lekker ritje gereden en zover ik kan nagaan denken de anderen er ook zo over. Aan de stamtafel wordt de Jean Nelissen Classic besproken. Alle hotels zijn vol, men wil echter zo graag dat de meesten genoegen nemen met een slaapplaats bij mij op de camping. Nou als dat lukt en het is goed weer, dan kon het wel eens bere-gezellig worden. Ik mag de camping regelen, eerst maar eens zien of dat lukt.