Weer eens een berichtje uit het schrijverskamp. Ondanks het gevoel dat je soms in het luchtledige aan het schrijven bent, begrijp ik dat de stukjes toch enthousiast gelezen worden. Dit weekend de Theo van den Berg Classic. Eigenlijk zit ik helemaal niet zo lekker in m'n vel en heb dan ook niet zoveel zin. Theo heeft er echter veel aan gedaan en dus ga ik gewoon mee. Kan heerlijk comfortabel met Ron mee rijden en met een gezamelijke bolus begint onze dag goed.
Vanuit Hendrik Ido-Ambacht rijden we richting Alblasserwaard. Deze wegen hebben een negatieve invloed op me. Wat ik in drukke tochten in Limburg niet heb, heb ik hier wel. Voel me eigen ongemakkelijk en heb het gevoel dat we zo door rondscheurende fietshatende automobilisten geschept kunnen worden. Waag me dus niet in de breed rijdende groep en blijf achterin hangen. Als we op het punt staan met een pontje een breed water over te steken pakken donkere wolken zich samen. Henk doet een wijze uitspraak. De regen komt na de wolken. De mannen lachen, maar Henk krijgt wel gelijk. Even later is het nat en koud, en dat na 20 kilometer. Alles lijkt dicht te zitten en we besluiten te stemmen, doorgaan of stoppen. De stemmen staken en we willen terugdraaien. Bij de pont stel ik voor om bij een bak koffie nog even af te wachten. Dan wordt het toch weer droog en we gaan verder. Mooie omgeving, de molens van Kinderdijk, verscholen boerenstolpjes, vaarten bedekt met plompen en waterlelies en tevreden grazende koeien. Prachtige toeristische plaatjes, inclusief Japanse toeristen, maar wel super nerveus rijden. De wegen zijn smal en voor elke auto moeten we achter elkaar want meer ruimte is er niet. Als er een tractor met oplegger komt moeten we zelfs even inde berm gaan staan. Door werkzaamheden aan de dijk al na 55 kilometer de stop bij café de Vlist. Een prachtige gelegenheid met mooi terras, prima bediening en goed eten. Van mij mogen ze allemaal zo zijn. Henk is in een filosofische bui, opnieuw een wijze uitspraak. Als je daar een probleem hebt, heb je een echt probleem (ging over wielen). Snap precies wat ie bedoelt, de mannen hebben echter weer volop lol. Normaal hebben we het leeuwendeel al gehad, nu moeten we er nog aan beginnen, nog 100 kilometer te gaan. Het tweede gedeelte rijden we de Hoekse waard in. Hier lijkt het wel wat op Goeree. Akkerlandschap, ruimte en rust, maar ook volop wind. Naast Henk moet ik me flink afbeulen, want die houdt zoals gebruikelijk een flink tempo aan. Bovendien komen de beurtjes nu sneller, want een paar man haken af. In het laatste stuk nog twee tunnels. Omlaag gaat prima, omhoog wat moeilijker. Het is maar goed dat sommigen van ons er standaard een bergversnelling op hebben zitten. Op 10 kilometer voor het eind blijkt dat sommige heren zijn uitgedroogd, er wordt nog gestopt om te drinken. Door alle stops, beraadslagingen en lekke banden pas om half vijf terug. Heb eigenlijk wel zin om huiswaarts te keren, maar gewoonte trouw wordt er nog even gezellig nageborreld.
Op de zondagmorgen mag ik zelf een rondje uitzetten bij de Bidon. Na de lange ronde van Theo vorige week krijg ik nu het verzoek of we een beetje op tijd terug kunnen zijn. Geen probleem, ga voor één van m'n favoriete rondjes. Bos en Oesterdam natuurlijk. Plak er nog een lusje over Vosmeer en Lepelstraat aan vast, zodat we aan de afstand komen. Iedereen van ons kleine groepje draait z'n beurtjes mee aan kop. Ook Theo die altijd graag harder wil is vandaag helemaal relaxed. Op de Oesterdam demarreert Theo. Blijf bij de groep, want bij de Speelmanplaten krijgen we wind van opzij en dan kunnen ze wel wat hulp gebruiken. Als we in bocht zijn ga ik aan kop en laat ze in een waaier rijden. Theo is intussen teruggedraaid en komt assisteren. Waaier rijden doen we echter niet zo vaak bij de Bidon. We rijden niet verschrikkelijk hard, maar als Theo op m'n arm tikt zie ik dat dat de groep ongemerkt is gelost. Ja, je moet natuurlijk wel dicht in het wiel zitten. Rustig rijden we tegenwind naar huis. Marlon en Kees draaien er af. Ik doe nog één klein lusje, langs camping de Zeester omhoog naar Gorishoek en dan via het strandje en het fietspad terug. Hebben we nog twee klimmetjes. Marieke is blij als we terug zijn. Na 4 weken wandelen is ze al na 60 kilometer behoorlijk leeg. Dat was weer een lekker rondje om even de gedachten te verzetten.
Ga gedeeltelijk mee met de angst van Wim, het is inderdaad erg druk dus al gauw fietsen met beperkte ruimte, wat mij al eerder opviel en zaterdag heb ik er extra opgelet, het leek wel of wij de enige groep fietsers waren?
BeantwoordenVerwijderenWaarschijnlijk is het gebied lang niet meer zo fiets vriendelijk als in de tijd dat ik er nog fietste.
Laten we maar eens brainstormen of we deze hoek nog wel inwillen.
Moet wel opmerken dat er in de Alblasserwaard nog genoeg wegen zijn die een stuk rustiger zijn, wat natuurlijk ook van invloed was is het tijdstip, namelijk midden in de vakantie de vorige tochten waren in juni, toen was het aanmerkelijk stiller.
Buiten het bovenstaande was het wel weer een geslaagde rit, heb alleen niet stilgestaan dat bij de aangepaste route vanwege de dijkverzwaring deze ongeveer 20km korter tot de stop was, maar ach een kleinigheidje hou je altijd wel.
Het deed me wel deugd, dat ondanks het de derde keer was dat we door de Heijenoord kwamen men zich nog steeds verkijkt op het laatste stuk omhoog.
Op het terras in Ambacht namen later een man en vrouw plaats, deze zaten aandachtig te luisteren naar wat wij allemaal te vertellen en te lachen hadden, nadat ik afgerekend had en terug buiten kwam spraken zij mij aan, na wat koetjes en kalfjes vertelden ze dat het was opgevallen wat een gezellige groep we waren, dat alles gezegd mocht worden er volop werd gelachen en de manier van de rekening betalen, ja dat was toch wel redelijk uniek, toch leuk zo’n reactie.
Ben het wel met Wim + Theo eens, wellicht een volgende classic wat rustiger wegen opzoeken, bv in plaats van de Lek oversteken een lus eraan maken in de Hoekse Waard richting Strijensas en Numansdorp. Of die eens gek en pak de brug bij Gorkum en via Brabant terug. Mogelijkheden genoeg, wat mij betreft houden we wel een tocht erin die net buiten ons gebied ligt.
BeantwoordenVerwijderen