Een slechtere windrichting ZW 4 a 5 bft zoals vandaag kan je vanaf Tholen bijna niet hebben.
Bij aankomst bij café Smerdiek vroeg Mas direct aan mij wat een een goeie route zou zijn, één ding stond voorop, via de Oesterdam terug, maar hoe kom je daar, een optie is ook vertrekken via de dam richting Waarde, maar dit betekent zo'n 45km tegen wind vertrekken, geen leuk vooruitzicht.
Mas werpt zich op als toerleider, want via Brabant is toch wel de meest gunstige route.
Vertrek met wind mee richting Stalland, op Oude Sint Annalandseweg rijdt Wim Marinissen naast Onno Lindhout en het tempo gaat al fluks richting de 36km/pu, heb mij eerder dit seizoen voorgenomen niet al te veel meer over het tempo te zeggen, dus alleen een korte opmerking naar Wim dat hij zich tegenwind wel uit kan leven.(hou dit in je gedachten)
Zoals wel vaker is dit tegen dovemansoren, want alle negen andere fietsers houden het tempo strak rond 34 a 36 per uur.
Na de tweede passage in de buurt van Welberg kiest Melanie na zo'n 40km haar eigen weg, het tempo blijft gestaag zo rond de 36km/pu.
Zelf zie ik de bui al hangen, straks nog flink tegenwind, weet je wat, als ik op kom zal ik het tempo wat temperen, na de wissel kom ik naast Wim Marinissen te rijden, Wim houdt na de wissel een iets hoger tempo aan zodat hij een fietslengte voor mij bleef rijden en geen enkele keer om keek om het tempo ook te laten zakken, voor mij geen probleem, maar in mijn hoofd ging de duvel aan het werk, want bij de volgende beurt op kop zou de wind wel eens flink tegen kunnen staan.
Achteraf hoorde ik in het café dat mijn snode plan al door Kees Lindhoud was onderkend.
Het tempo bleef van wind gestaag rond de 36 hangen, het kon niet anders of Wim zou na zijn beurt van wind aan de linkerkant tegenwind rechts naast mij komen te rijden, de duvel werd ontketend, het tempo werd tegenwind door mij ook op 35 a 36 gehouden, Wim ging stervend ten onder.
De volgende beurten naast Wim hem natuurlijk met rust gelaten, leven en laten leven.
Op de Oesterdam sprongen Kees Lindhoud, Wim Poot en Onno Lindhout voor een demarrage van zo'n 12km weg, de rest ging wat rustiger deze 12km aan.
Het eerste stuk stond de wind nog redelijk gunstig, dus ging het tempo gestaag omhoog, na mijn tweede waarschuwing van vandaag, deze keer richting René vd Houten omdat na de tweede bocht naar links de wind weer flink tegen zou staan. Achteraf al te laat een aantal hadden toch al te veel ingeleverd.
Nadat het wisselen niet meer zo soepel ging, de laatste 1,5km tegenwind alleen op kop gereden, het tempo strak op 36km/pu gehouden mooi dat de rest dit konden volgen.
Na 98km terug in café Smerdiek, waar Wim Marinissen aangaf het wel degelijk gevoeld had dat hij door mij flink te grazen genomen was.
Kees dikte dit nog eens aan dat hij het aan had zien komen en Wim Poot overhaalde om tegenwind maar 30km/pu te rijden.
Het spel kan alleen gespeeld worden zolang het voor ieder een spel blijft, en Wim M had dat vandaag keurig in de smiezen, alleen Wim, als het moment daar is, en dat komt, dat het andersom is, dan krijg je van mij de bekende vinger en ga ik keurig in je wiel zitten, want ik ben met 54 jaar te wijs om in het wiel te sterven.
Al met al een leuke rit en de complimenten aan Mas, zelfs in Brabant zijn er routes die je redelijk ontspannen kan fietsen.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten