Help, ik ben verslaafd!

Voorgaande week zijn we niet geweest. Temperaturen rond het vriespunt, hagel en natte sneeuw gooien roet in het eten. Op het moment dat Kees zich afmeld weet ik het, dat wordt geen fietsen. Waren er mensen geweest was ik waarschijnlijk toch weer gegaan, volslagen idioot natuurlijk. Deze zaterdag heb ik eigenlijk helemaal geen tijd. M'n vader komt helpen bij een verbouwingsklusje en eigenlijk moet dat af. De voorgaande week is het ook al druk, druk, druk geweest en heb ik niet kunnen trainen. Bij de gedachte dat ik weer niet kan fietsen hangt m'n gezicht al ter hoogte van m'n knieën. Omdat alles tegenzit kan ik het klusje niet afmaken, ik baal maar ben tegelijkertijd blij, toch fietsen. Onderweg praat ik even met Kees. Gelukkig, ik ben niet de enige verslaafde. Kees heeft het zelfde, als hij niet kan trainen raakt z'n systeem ook volledig ontregeld. Als ik Theo hoor praten over vijf uur spinnen deze week ben ik natuurlijk afgunstig, maar gelijk gerustgesteld. Ik ben in goed gezelschap, ik fiets rond met een aantal junks. Ad doet deze zaterdag de route, over de Oesterdam naar Waarde en weer terug over de Oesterdam, een rondje (zoals afgesproken) van ca. 70 km. We weten allemaal, hier zit een luchtje aan en inderdaad, ruim 80 km voordat we terug zijn. Maar niemand klaagt, want het weer is goed dus nog maar even profiteren. In het begin lijkt alles redelijk rustig te gaan. Is dan eindelijk de schakelaar overgezet in winterstand? Terug blijkt het gemiddelde toch op 31,8 km/u te liggen en dat is sneller dan ik dacht. Terug op de Oesterdam gaan de remmen weer los en wil iedereen zich laten zien. Ik blijf maar bij broer Hans, want die is na een paar weken afwezigheid en wat privé besognes helemaal gaar. Henri is ook tevreden met een extra waaiertje achterin. Trouwens ik heb zondag ook nog een zware ATB tocht op het programma staan, dus een klein beetje overhouden kan geen kwaad denk ik. Helaas dat overhouden valt tegen, want het tempo is nogal stevig. Terug in cafe Smerdiek is het weer beregezellig en nog een prettige verassing, cafe Smerdiek schenkt ons voortaan het eerste rondje, super. Dat geeft de burger weer moed in deze donkere dagen.