Ook even voorstellen,
Mijn naam is Theo van den Berg oorspronkelijk uit H.I.Ambacht en sinds 1995 wonen wij in Sint Annaland.
Met toerfietsen ben ik in 1971 begonnen, mijn eerste fiets was een Peugeot van 12kg met 8 of 10 versnellingen, wollen shirt en broek met een echte zeem die je met uierzalf in moest smeren, anders werd hij keihard.
Inmiddels rij ik op mijn 3e Koga-Miyata een full-carbon van 8,2kg met 20 versnellingen.
Mijn naam is Theo van den Berg oorspronkelijk uit H.I.Ambacht en sinds 1995 wonen wij in Sint Annaland.
Met toerfietsen ben ik in 1971 begonnen, mijn eerste fiets was een Peugeot van 12kg met 8 of 10 versnellingen, wollen shirt en broek met een echte zeem die je met uierzalf in moest smeren, anders werd hij keihard.
Inmiddels rij ik op mijn 3e Koga-Miyata een full-carbon van 8,2kg met 20 versnellingen.
In de omgeving van Ambacht lid geweest van diverse toerclubs, waarvan de bekendste TC Barrhopoort uit Barendrecht en TC De Mol uit Dordrecht.
Met deze clubs heel veel gefietst door vooral de Alblasserwaard en Hoeksewaard.
Bij Barrhopoort hoorde ik bij de vaste groep voorrijders en ook een aantal jaren in het bestuur gezeten, ook was ik betrokken bij het organiseren en uitzetten van de Sterritten, deze waren ±60 a 70km lang, tijdens de rit moest je een stempel(s) halen bij een aan de route gelegen café of sporthal, vervolgens werd je toerboekje bij de club bijgewerkt en afgestempeld.
De ritten van De Mol vertrokken vanaf het eigen parcours gelegen vlakbij de Merwelanden.
In het seizoen werd er de ene week op zaterdag en de andere week op zondag gereden de afstand was zo rond de 150km, gemiddeld reden er tussen de 75 en 125 fietsers mee, de toerclub had toen zo’n 250 leden.
De hoofdsponsor voor de toerafdeling was Hans Anders (van de brillen) deze verzorgde een volledig tenue, tevens reed er met de tochten ook een volgwagen mee.
Met een vast groepje reden wij altijd achteraan de groep, je kan je voorstellen wat dat betekende bij een groep van zo’n honderd man, na iedere bocht was het volle bak om de gaten dicht te rijden, tevens brachten wij de fietsers terug die een lekke band hadden, hiervoor stopte de volgwagen, maar de groep reed op dat moment gewoon door, dit waren wel de leukste stukken.
De bekendste tocht van De Mol is Zwijndrecht – Zwijndrecht (Belgie), hier deden gemiddeld zo’n 250 fietsers aan mee.
Tijdens die jaren kwam ik regelmatig tussen de 10.000 en 12.000 km uit.
In 1995 startte ik op Tholen bij Tandje Bij, later overgestapt naar De Bidon en nu lid van beide toerclubs, dit tot volle tevredenheid van mijn vrouw.In het seizoen dinsdag, woensdag, zaterdag en zondag met de clubs fietsen, bij het ingaan van de wintertijd stopt De Bidon het seizoen, maar Tandje Bij blijft op zaterdagmiddag fietsen, daarnaast probeer ik dan nog zo’n drie a vier uur per week RPM (spinning) te doen.
Met deze clubs heel veel gefietst door vooral de Alblasserwaard en Hoeksewaard.
Bij Barrhopoort hoorde ik bij de vaste groep voorrijders en ook een aantal jaren in het bestuur gezeten, ook was ik betrokken bij het organiseren en uitzetten van de Sterritten, deze waren ±60 a 70km lang, tijdens de rit moest je een stempel(s) halen bij een aan de route gelegen café of sporthal, vervolgens werd je toerboekje bij de club bijgewerkt en afgestempeld.
De ritten van De Mol vertrokken vanaf het eigen parcours gelegen vlakbij de Merwelanden.
In het seizoen werd er de ene week op zaterdag en de andere week op zondag gereden de afstand was zo rond de 150km, gemiddeld reden er tussen de 75 en 125 fietsers mee, de toerclub had toen zo’n 250 leden.
De hoofdsponsor voor de toerafdeling was Hans Anders (van de brillen) deze verzorgde een volledig tenue, tevens reed er met de tochten ook een volgwagen mee.
Met een vast groepje reden wij altijd achteraan de groep, je kan je voorstellen wat dat betekende bij een groep van zo’n honderd man, na iedere bocht was het volle bak om de gaten dicht te rijden, tevens brachten wij de fietsers terug die een lekke band hadden, hiervoor stopte de volgwagen, maar de groep reed op dat moment gewoon door, dit waren wel de leukste stukken.
De bekendste tocht van De Mol is Zwijndrecht – Zwijndrecht (Belgie), hier deden gemiddeld zo’n 250 fietsers aan mee.
Tijdens die jaren kwam ik regelmatig tussen de 10.000 en 12.000 km uit.
In 1995 startte ik op Tholen bij Tandje Bij, later overgestapt naar De Bidon en nu lid van beide toerclubs, dit tot volle tevredenheid van mijn vrouw.In het seizoen dinsdag, woensdag, zaterdag en zondag met de clubs fietsen, bij het ingaan van de wintertijd stopt De Bidon het seizoen, maar Tandje Bij blijft op zaterdagmiddag fietsen, daarnaast probeer ik dan nog zo’n drie a vier uur per week RPM (spinning) te doen.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten