Andrej Kivilev (1973-2003)

Nou mannen hierbij het beloofde stukje over de valhelm. Ook bij de profs heeft het een heel tijdje geduurd voordat helmen een geaccepteerd item werden.

De 63e editie van Parijs-Nice werd getekend door een ernstige valpartij. Op 11 maart 2003 kwam de Kazach Andrej Kivilev in de 2e etappe zwaar ten val. Hij reed even met losse handen om het zendertje van zijn oortje in zijn achterzak af te stellen en viel hard tegen het asfalt. Kivilev droeg bij het ongeluk in Saint-Etienne geen helm; die had hij een paar kilometer voor het ongeval afgezet. Dat kostte hem zijn leven. In het plaatselijke ziekenhuis overleed de 29-jarige renner van Cofidis de volgende morgen aan zijn verwondingen. Die verdomde oortjes ook.

De dag na de dodelijke val van Kivilev ging een grote schok door de wielerwereld, die zelfs op het hoofdkantoor van de UCI werd gevoeld. Omdat de Kazach zonder helm was gevallen, besloot de internationale wielerunie dat het dragen van hoofdbescherming in de koers voortaan verplicht werd.

Lekker trainingsweekendje

Weinig kunnen trainen deze week. Had zoveel tijd nodig om Theo z'n stuk over complottheoriën te ontcijferen dat m'n volledige trainingstijd werd opgeslokt. Niet normaal toch. Wat denk je van woorden als anamolie en paradigma. Voor de liefhebber hieronder nog even de vertaling van de laatste.

In de wetenschap en filosofie is een paradigma een samenhangend stelsel van modellen en theorieën die een invalshoek vormen waarmee de 'werkelijkheid' geanalyseerd en beschreven wordt. Langer bestaande paradigma's worden vaak niet eens meer als zodanig ervaren; onderwijs maakt een paradigma 'vanzelfsprekend'.

Wat ik al zei belachelijk gewoon. Gelukkig nog net genoeg tijd over om zaterdag van start te gaan, maar ja de goede vorm was er natuurlijk niet. Bedankt hoor Theo.

Zaterdag een zooitje door het vele roepen, tempowisselingen en wat magere bezetting van koprijders. Jacco had z'n gastrijder meegenomen en Mas begon ook al snel te roepen omdat er met de grote groep en de harde wind achterin moeilijk in de waaier kon worden gereden. Wel bewondering voor Martin dat hij met slechts twee weken fietservaring al zover mee kon komen. Zou in de toekomst misschien een sterk lid kunnen worden. Sta er ook van te kijken, en ik niet alleen, hoe sterk Jacquelien na die eerste rit nu meerijdt. Jacco snapte er natuurlijk weer niks van. Hoe haalt ie het in z'n hoofd. Zaterdag eet ik helemaal geen aardappelen. Onze lieve gastvrouwen liepen over van medelijden. Diana had een volledig uiteengereten peloton gezien en een fietser die werd geduwd door een collega. Twee anderen zaten toen al binnen. Geweldig zo als Kees me het laatste stuk meesleurde naar Smerdiek. Beresterk die man. Natuurlijk nog even heftig gediscusseerd over het gebeuren. Niet verkeerd, liever even duidelijkheid en zaken uitgesproken als allerhande onderhuidse irritatie. Vervelend valpartijtje voor Leon die even lollig wou wezen en daardoor de fout in ging. Vraag me af hoe moeders d'r eigen voelt als de heren Andriesse er met de fiets op uit trekken. Van de week zal ik een artikeltje plaatsen over een valpartijtje van iemand zonder helm. Kan iedereen die hieraan twijfelt er nog eens kennis van nemen hoe nuttig het dragen hiervan kan zijn. Vanmorgen nog even weggeweest met de Bidon. Het rouleren begint al te wennen en het tempo is verbeterd. Theo was er ook weer en dat vond ik wel leuk. Vanmiddag nog even een rondje gelopen, dus nu doen de benen wel zeer. Maar na zo'n slechte week moet je natuurlijk weer wat inhalen.

Bewogen ritje

Deze zaterdag veel "woei", zoals Adrie het uitdrukt. Met liefst 12 leden en twee gasten werd om 13.30 uur koers gezet richting één van de dammen. Door de veelvuldige regen waren andere wegen nat, wat niet geld voor de dammen, deze waaien het eerst droog.

Vooraf aan Theo gevraagd niet al te ver te gaan in verband met de gastrijder, niet wetende dat hij 105 km in de planning had. Theo had de rit volgens eigen zeggen voorgereden via Google-maps, zodat de route wel snor zat. Ook had 'ie nog een spiekbriefje meegenomen, dus dat moest goed komen. Via de Philipsdam kwamen we terecht in de mooiste provincie van het land, op Goeree-Overflakke welteverstaan. Ik had geluk, elke keer dat ik op kop kwam draaiden we net uit de luwte van de dijk de polder in. Via Herkingen kwamen we in een prachtig natuurgebied, waar nooit iemand geweest was. Na 2 km werd duidelijk waarom, want het fietspad ging over in een schelpenpad, zodat koploper Kees L. direct rechtsomkeerd maakte. Op Google leek het zo'n mooi pad. Langs dezelfde weg terug, en een dijkpaadje op. Na een 500 meter veldrijden hadden we weer asfalt onder de bandjes.

Richting de Krammersluizen bleek onze gastrijder zijn kruid verschoten te hebben, hij werd door Ron, Adrie en Jacco op sleeptouw genomen. Bovenop bleek Leen nog heel wat reserves te hebben en met zijn 67 jaar vloog hij de jonge Theo voorbij. Deze kon alleen nog maar uitbrengen dat als 'ie zich niet zo moest verstoppen en ook kopwerk moest doen. Kees en Wim waren bang dat ze bij de aardappels aan moeder de vrouw een gemiddelde van onder de 30 moesten melden en gingen er dus met zn tweeen vandoor.

Terug op Tholen nog een vervelende valpartij van Leon. Hij probeerde Ron een schouderklopje te geven en verdween met zijn voorwiel tussen de grastegels. Heel de winter reed hij zonder helm maar gelukkig had hij vandaag een verstandige bui, dus viel hij met de helm op het asfalt. Een pijnlijke elleboog en knie konden hem er niet van weerhouden na afloop toch nog een Leffe te komen drinken bij cafe Smerdiek.

De complottheorie van Wim bleef niets van heel, in elk geval heb ik geen vette hap gezien, hoewel ik er best trek in had.

Complottheorie - 2

In de volksmond is een complottheorie elke onconventionele theorie over verschijnselen of gebeurtenissen die naast onconventioneel ook ongefundeerd of irrationeel is.
In deze vorm speelt geen echt complot een rol. Zo'n "complottheorie" is dan slechts een verdenking van ondergrondse activiteiten, zonder voldoende bewijs.
Als iemand iets een "complottheorie" noemt, betekent dat in de praktijk meestal ook dat hij de theorie als onbewezen, als zeer onwaarschijnlijk, of met zekerheid als onjuist ziet.

Complottheorie is daarom per definitie een subjectief begip.

Complottheorieën zeggen in het algemeen dat een bepaald verschijnsel of een bepaalde gebeurtenis --- bijvoorbeeld een moord, een revolutie, of zelfs het falen van een product --- niet alleen werd veroorzaakt door zichtbare activiteiten van politieke krachten of marktwerking, maar vooral door ondergrondse manipulatie.

Complottheorieën zijn veelal te herkennen aan het feit dat de zogenaamde bewijsvoering voor het bestaan van de betreffende theorie grotendeels en vaak geheel uit vragen bestaat.
De gangbare verklaring voor de waarneming wordt in twijfel getrokken zonder dat verifieerbare feiten om de complotheorie te onderbouwen worden aangedragen.

De psychologie van paradigmaverschuiving
Het merendeel van de complottheorieën is, net als met de meeste overige theorieën door de eeuwen het geval was en is, niet juist. Historisch gezien zijn de meeste theorieën inmiddels door de feiten achterhaald. Waarschijnlijk vanuit een basisbehoefte aan zekerheid en vastigheid gaat men er desondanks het liefst van uit dat al onze huidige theorieën kloppen, en hooguit nog verder verfijnd moeten worden. Toch is het tempo waarin wetenschappelijke 'zekerheden' worden vervangen door nieuwe inzichten nog nooit zo hoog geweest als in de afgelopen decennia.

Men is zo overtuigd van het eigen wereldbeeld, dat men feiten die daar niet in schijnen te passen (anomalieën) gedurende zeer lange tijd negeert of anders probeert te interpreteren. De op den duur onvermijdelijke aanpassing van het wereldbeeld, wanneer dit gefalsificeerd is geraakt door de anomalieën, is een vaak een groepsproces waarvan de timing niet goed voorspelbaar is. Onderzoekers die met alternatieve theorieën komen worden vaak weggehoond, tot hun zaak dermate duidelijk is dat men zich niet meer kan voorstellen of herinneren dat men er ooit anders over dacht


Dus zaterdag gewoon een paar biertjes en een paar bitterballen, ook voor Wim

We moeten nog wat aansterken

Zondag 22 maart voor de 2e rit op pad met TC de Bidon met een zonnetje en een wat schrale wind.
Met 13 fietsers waaronder een nieuw lid en nog 2 gastrijders ging men over de Thoolse brug richting Nieuw Vossemeer. Vanwege de venijnige wind werd er door menigeen een wieltje gekozen waardoor het dit jaar nieuw ingevoerde koproulatiesysteem nog al eens haperde, in de loop van het seizoen zal het vast beter gaan.
Op de Krabbenkreekdam kreeg Wim Poot zin om maar eens te versnellen en trok door tot over de 40 km per uur waarbij Adrie aanpikte en er nog een schepje bovenop deed, Wim die de dag ervoor ook al een snelle 100 km had gereden kon natuurlijk moeiteloos volgen.
De laatste kilometer richting Smerdiek gingen Peter en Marlon er vandoor die nog gepasseeerd werden door Adrie en vol doortrok tot 50 p/u en maar net Marlon uit het wiel kon rijden, dat belooft wat voor de rest van het seizoen.
In de Haestinge aangekomen een lawaai van jewelste vanwege het die dag te houden darttournooi waardoor er enkelen besloten om maar gelijk huiswaarts te gaan, toerfietsers zijn geen lawaaiege types.

Complottheorie

Het trainingsschema werkte. Kwam weer een beetje beter in m'n ritme en kon soms weer aardig mee in een demarrage. Natuurlijk loop  je dan wel het risico beticht te worden van slinkse manouvres. De concurrentie, die natuurlijk ongerust wordt, komt nu echter met slinkse tactische zetten. Vroeger zag ik niets, tegenwoordig echter verschijnen er in een rap tempo schalen met vette snacks op tafel. Luidkeels word ik van diverse kanten aangemoedigd om er goed van te pakken. Ook het gebruik van koffie, ice-tea light en spa-rood wordt me sterk ontraden. Het is me duidelijk, hier is sprake van een complot. Ben weer een paar kilo aangekomen, maar pas op ik trap er niet meer in. Teamgenoten waakt u, ik kom er aan.

Wist u dat....

- 12 graden Celsius echt te koud is voor een korte broek ?
- Het helemaal niet vreemd is met overschoenen te fietsen bij 12 gr. C. ?
- De Gummarustoren 78,5 meter hoog is ?
- Dat deze vanuit Kruisland goed te zien is ?
- Dat Kruisland ook binnen de gemeente Steenbergen ligt ?
- Evenals Dinteloord en Heijningen ?
- Dat laatstgenoemde plaatsen het hoogtepunt vormden van de route van gisteren ?
- Dat de route van gisteren ook door de mooie provincie Zuid Holland voerde ?
- Dat sommige mensen het tempo elke keer opvoeren ?
- Dat anderen dit niet zo leuk vinden ?
- Dat 99 km in plaats van 94 km een verschil is van 5,3% ?
- Een Michelin vouwband altijd past ?
- De naam Schwalbe het ergste doet vermoeden ?
- Een remblokje tegen je band niet goed is voor je band ?
- Ik nu binnen een week tijd vier van die CO2-patronen opgemaakt heb ?
- Ik nu nieuwe patronen moet gaan kopen ?
- Kees L. behulpzaam is voor gastrijders van het vrouwelijk geslacht ?
- Dat hij ons altijd laat modderen met een lekke band ?
- Dat we nu weten dat hij erg handig is ?

Binnen en Buitenbochten

Mas en Leon hebben afgelopen woensdag de rit van zaterdag voorgereden, blijkbaar hebben ze daarbij alleen maar binnenbochten gereden, want het rondje was 94km.

Als er echter een grotere groep deze zelfde route rijdt worden er ook buitenbochten gereden en komt er ineens 98km op de teller.

Na het min meer fiasco van vorige week heeft Wim bedongen dat Mas voor deze week de route over de Haringvliet uit moest zetten, met daarbij de opdracht om Steenbergen te vermijden.(Jaja zo streng was de toon van Wim)

Alleen Jacco had problemen met deze route, want zo zou hij zijn geliefde Gummaruskerk niet zien, maar ja Jacco is vandaag toch een uitzondering, want het contrast was vandaag toch wel erg groot, waar Gaby Havermans in volledig korte outfit reed, had Jacco nog steeds zijn overschoenen en winterbroek aan!!

Met 13 man en 1 vrouw aan de start, een lekker zonnetje en zo’n 10 °C vertrokken we richting Haringvliet

Het was denk ik, voor de meeste de eerste keer om via Tholen, Stampersgat en Dinteloord richting de Haringvliet te gaan, mij beviel het in ieder geval prima, lekkere rustige wegen, windje in de rug, perfect.

Het tempo lag vanaf de start gelijk al weer redelijk hoog, terwijl er vanaf Stampersgat, toch richting het noordwesten tegenwind te verwachten viel, normaal ben ik de gene die liever wat rustiger wegrijdt zodat er tegenwind ook nog wat energie over is om het tempo door iedereen redelijk te houden.
Maar vandaag met het lekkere zonnetje bedacht ik om maar eens net een paar km harder proberen te rijden dan de rest, en ja dat beviel toch ook wel.

Na Dinteloord waar de brug net voor onze wielen open ging en we een blik konden werpen op een “water terrorist” deze dreef rond op een niet te definiëren geval, kwam de Haringvlietsluis in zicht, na een gedwongen extra manoeuvre in de bocht (sommige auto bestuurders snappen het echt niet) tegenwind de brug op waar Kees op kop ging met Jacco als eerste in zijn wiel.
Jacco had toch wel wat probleempjes met volgen, want het ene tandje was te licht en het andere te zwaar, toen er een gaatje viel gauw over Jacco heen gegaan en bij Kees in het wiel, overnemen deed ik niet, want daar heeft Kees toch een hekel aan.
Onze ex Cobra dacht daar echter anders over en Leon nam toch kop over van Kees, van Leon durf ik wel de kop over te nemen, dus de laatste honderd meter waren voor mij.
Achteraan had Jaquelien van Os, (die vandaag goed mee kon komen) aan Mas gevraagd of er over de sluis toch wel even gerecupereerd kon worden, maar rust was niet ingepland voor vandaag, Kees en Hans trokken gewoon met 35km door.

Langs de N59 werd richting Oude-Tonge gekoerst waar de inspanningen van Jacco, die nogal aan zijn stuur had moeten trekken zijn tol eisten.
Hij moest om een inbussleutel vragen om de boel weer vast te zetten.

In Oude-Tonge toch nog een verrassing, waar we normaal langs de haven blijven rijden, gaf Leon ruim op tijd aan rechts via het centrum te gaan, na een chicane die daar toevallig ligt was iedereen weer op het rechte pad.

Bij de Krammersluis aangekomen natuurlijk het te verwachten tafereel, (s)linkse en rechtse versnellingen waar bij sommigen een echt killer instinct naar boven komt, want soms zie je gezichten vooraan die je de rest van de rit nog niet gezien had.
Over de brug na het verzamelen, wat langer duurde dan normaal richting de Krabbenkreek, waar het tweede pech geval van de dag ontstond, Jaquelien reed lek.
Chefmonteur Kees stond direct klaar om Jaquelien te assisteren (vreemd, doet die bij ons nooit) en in no-time en zonder probleem vervolgden we de rit, euh toch wel 50meter.
De binnenband van Jaquelien wilde als buitenband fungeren, na een nadere inspectie bleek de buitenband een gatenkaas te zijn, waarbij het vreemde was dat Jaquelien deze banden ’s ochtends nieuw gekocht had, nieuw was blijkbaar oud nieuw, de band was gewoon verteerd.
Gelukkig was good-old Leen van Driel vandaag mee en zoals we weten heeft Leen altijd een extra buitenband mee, deze omgelegd en de rit kon vervolgd worden, waar om 16:45uur na 98km met een gemiddelde van 32.4km/pu Cafe Smerdiek in zicht kwam.

Na een korte evaluatie en hoog tempo van bestellen (we waren ten slotte laat terug) met tussendoor nog bitterballen van Mas, reden Kees en ik zo rond 18:00uur richting Stalland, waarbij er toch wel een apart (zwaar) gevoel in de benen zat.

Volgende week richting Flakkee, waar we de keus hebben om weer zo rond de 100km uit komen, maar zoals afgesproken wordt dat door de omstandigheden bepaald.

Wéér niet mee

Wéér kan ik vanwege mijn ploegendienst niet mee vanmiddag met Tandje Bij maar ik sterk me met het idee dat er nog voldoende mooie zaterdagen zullen komen om met mijn fietsvrienden flink wat kilometers te maken.
Ondanks dat het soms wat hard gaat ga ik nog steeds met plezier fietsen en om niet te veel conditie in te leveren zit er niets anders op dan in je eentje te gaan fietsen en dat gaat me ook goed af al is het dan niet mogelijk om eens even uit te blazen.
Hoop dat het volgende week in ieder geval ook zo een mooie fietsmiddag wordt.

Weer of geen weer, de beuk erin

Jacco heeft gepast en zit stiekem te gniffelen achter de computer. Geen voorjaarszonnetje, geen 14C, nee smerige rotmiezer. Zou het wel willen veranderen, maar zoals ze zeggen 'alles kan, be'alven 'n scheete op 'n planke spiekeren' . Wij zij die-hards dus wij gaan, 9 man sterk nog wel. Op het industrieterrein sluit gastrijdster Jolanda ook nog aan. Op de Oesterdam blijk dat ook Theo een soft plekje heeft. Nadat de groep een paar keer breekt besluit ie na overleg met moi om de route over Kruiningen te wijzigen en richting Ossendrecht te rijden. Zo denken we de tegenwind onder de Zeedijk te vermijden en het breken op te lossen. Zo zie je maar ,van zo'n vrouw wordt je toch een beetje week. Helegaar verkeerde beslissing natuurlijk, van Ossendrecht naar Huijbergen is het gewoon shit en ook de tegenwind krijgen we later volop voor onze kiezen. M'n wegenkennis, waar Theo op vertrouwd, schiet ook nog te kort met als gevolg twee gemiste afslagen. Krijg nou toch weer meer respect voor Jacco, toch wel zwaar beroep, routeplanner. Good old Mas redt ons uit de brand en brengt ons via Nispen terug. Als dank mag ie lekker uit de wind rijden. Jacquelientje heeft het moeilijk met alle cols in Zeeland en West-Brabant. De koene ridders in ons ontwaken. Braaf wordt er gewacht. Vanaf Tholen  pal tegen. Onder aanvoering van, ja van wie eigenlijk, gaan we als proffesionals te keer. Draaien nu in een waaier waarin we constant wisselen. Gedoemd om te falen natuurlijk, niet iedereen snapt het en bij Poortvliet rijden Kees en Ad weer vooruit, de rest wacht. Mas vindt het allang best, kan ie eindelijk weer een beetje fatsoenlijk uit de wind. Theo is weer in de right mood. Z'n fiets net helemaal gesmeerd, loopt als een zonnetje, dus na Scherpenisse wil ie nog een keer vlammen. Hard rijden en sprinten is niet hetzelfde. Een paar krachttermen volgen nadat ie te lang op kop rijdt, niemand overneemt en vervolgens Kees z'n jump niet kan volgen. Zelf maar even niet, wordt erg onrustig gereden en vindt het niet safe.

Terug in café Smerdiek alles weer vergeven en volop lol. Nog even een kleine discussie over wat we aan moeten met gastrijders die het tempo niet kunnen volgen. Hier komen we niet gelijk uit. Toch is die Jacqueline wel een taaie. Beet d'r eigen acherin elke keer vast. Denk dat Theo volgende week nog wel een leuk verhaaltje heeft over een het aanpassen van je tempo aan andere rijders, maar daar ga ik niet op vooruit lopen.  

De renner

Enkele prachtige citaten uit het boek van Tim Krabbé

"Vanaf terrasjes kijken toeristen toe. Niet-wielrenners. De leegheid van hun levens schokt me"
" Barthélemy, die wind is er ook voor jou !" (moet bij deze woorden aan Ad Qzee denken).
" ...want als ik mijn pijn wil bestrijden, waarom zou ik daar niet een meer efficiente manier voor kiezen ? Wielrennen is juist pijn opwekken."
" Een autobus. Duits nummerbord. Een dame met een goedkoop hoedje op kijkt hoogverbaasd vanachter haar raampje op mij neer; ´Die Fahrt uber den Causse Méjean war wunderschon, und dann haben wir auch noch einen Radfahrer, namens Kr. in den Abgrund sturtzen sehen. "
" Ja, soms als ik met negentig in het uur met allebei mijn wielen losraak van de grond, dan krijg ik ook wel eens kippevel."

En uiteraard: " Batuwu Griekgriek"

Op het scherpst van de snede

Op speciaal verzoek van de mannen nog maar eens een ritverslag annex stukje. M'n schrijversvrienden leveren vaak ook pittige of vermakelijke stukjes aan, dus ben ook wel eens benieuwd naar hun belevenissen. Hoorde van Jacco dat ie vorige week op de Krammersluis extra z'n best had gedaan om vermeld te worden in de blog. Daarmee was gelijk het raadsel van z'n onverwachte overname voor Kees en mij opgelost. Oh ja, moest ook nog even Mas vermelden, is vorige week schijnbaar in het wiel van Ron boven gekomen op de Krammersluis. Viel waarschijnlijk net in de blinde hoek van m'n achteruitkijkspiegel. Goed gedaan Mas, nu volgende keer nog een keertje overnemen, is breed genoeg daar, dus bang hoef je niet te zijn.

Ons geluk blijft maar voortduren. Ook deze week weer prima omstandigheden en 14 man aan de start. Kosta heeft de smaak ook te pakken en is er voor de derde keer bij. Met een zuidwestenwindje vertekken we via de Scherpenissepolder richting Tholen. Het tempo ligt er met een schuin rugwindje direct stevig op. Hoor wel wat gemor, maar iedereen volgt. Via de Schansbaan gaat het richting bos om vervolgens via wat slingers richting Huijbergen te koersen. Dat betekent aardig wat draaien, keren en smalle paden. Ingehouden wordt er niet of nauwelijks. Vooraan wordt er vol doorgetrokken, ook na de bochten. Zie achter me regelmatig gaten vallen, die iedere keer groter worden. Theo, die z'n zakken toch al vol had van dat gesnok, en Ron offeren zich op en gaan achterin rijden. Op de smallere stukken kunnen ze nu een tweede waaier vormen en na de bochten nemen ze het kopwerk waar. Voor Huijbergen wordt het te erg. Zie dat er serieuze gaten vallen. We zijn toch echt met één groep weg en niet met meerdere. Spurt naar voren om te zeggen dat het na de bochten rustiger moet omdat we in stukken vallen. Er wordt geluisterd, wist niet dat ik nog zo'n gezag had, en we worden weer één geheel. Achter Huijbergen wat draaitjes en we zitten op de steentjes bij de vliegbasis. Ken dit stuk goed van het ATB-en. Weet dat het, zeker met wat tegenwind, een kuitenbuiter is, want het loopt voor geen meter. Henri die vandaag goed is, rijdt naast me op kop en begint vreemde grimassen te trekken. Na het wisselen krijgt ook Jacco het zwaar. Voel me eigen zelf nog lekker, dat geeft zelfvertrouwen. Krijg zelfs al optimistische visioenen over de kasseienstroken in België verder in dit seizoen. Allez Wimmeke niet dagdromen, dat is nog wel erg ver weg. Over het fietspad richting Oesterdam is het hard werken. De aangetrokken wind blaast ons stevig in de snuit. Ondanks de zware omstandigheden rijden er toch nog tien man mee aan kop. Ik weet genoeg, iedereen heeft er zin an voor de dam.

Omstandigheden voor de dam zijn lastig. Zijwind mee, maar na de bocht zullen we er toch op gaan draaien. Aanvankelijk  wordt er in een vrij rustig tempo gestart. Ook Kees blijft in de groep. Na een paar versnellingen gaat de snelheid richting 38 km/u. De groep valt in stukken. Met het verhogen van de snelheid gaat iedereen meer voor zichzelf rijden. In de waaier is geen plek voor 14 man. Ron en Theo nemen de tweede waaier op sleeptouw. Zit zelf nog in de eerste groep die onverwacht groot is. We rijden nog steeds met negen man. Word achteraan helemaal op het kantje gezet door Ad. Later hoor ik van hem dat ie hier op het scherp van de snede rijdt. Dat betekent in amateurtaal zo goed mogelijk in het zogje en de rest heeft pech.  Maakt het er niet makkelijker op, pak op de kant behoorlijk wat wind en kan ook niet naar voren om mee te draaien, wat in deze omstandigheden eigenlijk lekkerder is. Broer Hans zit nog achter me. Als Ad bij de Speelmanplaten naar voren stuift om aan de boom te schudden moet ie lossen en sluit aan bij Kosta die er ook nog was. Ad en Kees draaien een hoog tempo op kop. Maar vandaag zijn er veel sterke mensen. Adrie, Henk, Keurtje en Moi zijn ook nog volop in de race. Zie toch dat er gaatjes vallen, als Kees naar Ad zwaait dat ie moet overnemen, schiet ik door de gaten heen naar voren en gooi het tempo omhoog. Adrie kent me goed en zit in m'n wiel. De rest is verrast door de tempoversnelling en kan niet volgen. Kees maakt ook kennis met Ad z'n scherpst op de snede, wordt op zijn beurt in de kant geparkeerd en houdt het voor gezien. Adrie lost in m'n wiel en ik ben alleen. Kan het zowat niet geloven, dat geeft toch wel een gevoel van euforie. Op de tanden bijten en door pompen tot aan de sluis. Na me komt Henk aan die vandaag ook in goede doen is. Als de tweede groep aan komt hoor ik dat Jacco een kleine inzinking heeft gehad en dat Mas bij hem is gebleven. Geen schande want Jacco deed tot op het laatste viaduct tegenwind nog volop z'n kopwerk. Misschien net iets teveel gegeven.

Na de Oesterdam gaan Kees en Ad weer vrolijk door met een hoog tempo op kop. Besluit te wisselen, want het tempo ligt zo hoog dat de mensen amper aan kunnen sluiten. Weet niet wat Ad mankeert, hij is vandaag wel erg op het scherpst van de snede. Op de Poortvlietse dijk gooit ie op kop het tempo omhoog naar 37 km/u. Adrie naast hem moet er gelijk af. De groep breekt in stukken. Met de wind van links kan meer als de helft niet volgen. Dat is toch geen afspraak. De eindsprint is pas vanaf Scherpenisse. Hoor later van Hans dat achter ons Ron bergen werk verzet en eigenhandig op kop de tweede groep naar Smerdiek loost. Een groot compliment voor Ron die vandaag niet alleen bergen werk heeft verzet, maar ook nog eens zeer sociaal heeft gereden. Op kop wordt intussen het tempo wel geminderd, maar de gaten zijn inmiddels veel te groot. Bij de rotonde van Scherpenisse krijg ik van Kees een groot compliment. Hij zwaait me naar voren, zodat ie me in de gaten kan houden. Dat is een teken dat ik echt weer op de weg terug ben. Dus ga ik er nog maar eens aan trekken. Gelukkig heb ik ook nog vrienden. Daar komt Adrie voorbij om nog even over te nemen. Ook Theo komt er over heen, die was dus ook nog aangesloten. Kees gaat er nog één keer overheen voor een laatste sprint. Samen rijden we naar de meet.

Zie bij café Smerdiek dat het gemiddelde lager lag als vorige week. Niet echt vreemd want de ronde was veel lastiger. Gevoelsmatig is er echter veel harder gereden. Theo zegt dat ie niet naar het gemiddelde kijkt omdat het niet belangrijk is. Ik wel, ben dol op cijfertjes, niet omdat het persé harder of zachter moet, maar omdat het aangeeft hoe er is gereden. Kees v.d. B. komt ook nog binnenvallen in Tandje Bij outfit. Heeft in z'n eentje een rondje van 45 km gereden. Goed gedaan, volhouden Kees. Hans weet nog een reactie los te krijgen bij andere Kees over de vermeende te vroege vorm. Had ie eigenlijk al verwacht na z'n stukje. Nou als we dat mogen geloven gaat er nog wat komen. Trouwens mannen reageren mag altijd, wel leuk om reacties te lezen. Even een account aanmaken en je bent er klaar voor. Kees gooit nog een balletje op over de ritafstand, die zou nu korter zijn als vorig jaar. Jacco zoekt het thuis gelijk na en inderdaad we hebben gemiddeld een iets kortere afstand gereden. Moet bekennen dat ik het zelf ook heb nagekeken, we hebben tot nu toe 45 km minder gereden als vorig jaar. Die slechte Kees toch, je zegt voor je eigen wel dat het er niet zoveel toe doet, maar toch ga je het natuurlijk nakijken. Er zijn denk ik meer mensen die een beetje op het scherp van de snede zijn.  

   

Fiets ongelukjes

Op je snufferd

Fiets seizoen TC De Bidon

Bidon fietsseizoen 2009

Zondag 15-3 1e rit om 9.30 uur
Zondag 22-3 2e rit om 9.30 uur
Zondag 29-3 3e rit om 9.30 uur
Dinsdag 31-3 4e rit om 18.30 uur
Zondag 5-4 5e rit om 9.00 uur
De normale ritten beginnen op zondag om 9.00 uur en op dinsdag om 18.30 uur.

Zondag 17-5 90 km rit om 8.30 uur
Zondag 24-5 1e Dagtocht door de zak van Zuid-Beveland om 9.00 uur.
Zondag 14-6 Snelheidstijdrit om 9.00 uur
Zondag 21-6 90 km rit om 8.30 uur.
Zondag 28-6 2e Dagtocht over de stormvloedkering
Zondag 23-8 90 km rit om 8.30 uur
Zondag 30-8 3e Dagtocht door België
Zondag 4-10 Precisietijdrit om 9.00 uur

Vertrek vanaf de Sportlaan bij Heastinge

Beetje dom

Net nog even op de TV naar wielrennen gekeken. Balen !!! Weer Boonen gewonnen. Flecha te vroeg weggesprongen en een vroege dood gestorven, Boonen trapt geen meter te veel en wint de sprint. Zal wel tactiek zijn maar ik erger me meestal aan dit soort overwinningen.
Dan Eric Dekker in zijn gloriedagen. Gewoon kilometers voor de streep gas erop en alles kapotfietsen !

Gisteren weer een rondje meegefietst met de makkers van Tandje Bij.
Aangezien ik mbt tot mijn werk nogal eens met het onderwerp recessie/financiële crisis te maken heb is het een welkome afwisseling de gedachten weer eens schoon te laten blazen. Tempo was wederom pittig maar gezien de ideale weersomstandigheden goed te doen.
Het werd weer een retourtje Philipsdam, toch wel één van m'n favoriete routes.
Lekkere brede wegen zodat je de ruimte hebt om achter iemand z'n brede rug te kruipen, ha, ha.

Na afloop nog even bijgekletst in café Smerdiek, wat behalve gezellig ook leerzaam kan zijn.
Zo was er de discussie over schakelsystemen en dan met name wat beter is de compact, triple of het ouderwetse double systeem. Ben er eigenlijk nog steeds niet over uit wat het beste is, maar verwacht daar ook niet achter te komen, want zoals een bekende voetbalcoache zegt "aan elk voordeel zit een nadeel". Het valt me trouwens wel op dat er altijd fanatieke fietsers zijn die amper weten hoe een band verwisseld moet worden of een ketting schoongemaakt moet worden. Dan denk ik altijd, hoe heb je dat dan altijd gedaan, lijkt me toch sterk dat je vrouw dat doet? Die van mij in ieder geval niet ! Ik ben al blij dat ze m'n fietskleren wast.

Bij thuiskomst werd me nog gevraagd of we veel clubs tegengekomen waren. Achteraf bedenk ik me dat dat wel eens cynisch bedoeld kan zijn. Het antwoord van mij was dat dat een stuk of 2 clubs waren. Meestal kom je in de zeeuwsche regio minder clubs tegen dan bijvoorbeeld in BoZ e.o. Ik vind het trouwens toch typisch dat er in een ideaal fietsgebied als de gem. Tholen maar 2 fietsclubs zijn en dat ook nog op 1 dorp. Over nieuwe clubs gesproken, ik kreeg nog een mailtje van Jacco met een link naar het interview bij omroep Zeeland van Johan vd Boogaard en z'n nieuwe speedclub, doelstellingen lijken me beetje (te) hoog gegrepen. Wel grappig dat hij de beginnende renners doorverwijst naar de bestaande clubs.

Zelf ben ik net als een aantal fietscollega's van beide clubs lid. Voor TC de Bidon begint binnenkort weer het seizoen, wat als voordeel heeft dat ik de keuze heb tussen verschillende fietsdagen, dwz zaterdagmiddag, zondagmorgen en dinsdag- of woensdagavond. Voor elk wat wils zullen we maar zeggen. Bij de Bidon wordt dit seizoen ook het wisselsysteem uitgeprobeerd, ben benieuwd hoe dat gaat draaien!

Binnenkort m'n fiets weer in de zomerstand zetten, de kilometers op gaan voeren en langzaam naar de zomerpiek toe werken. Volgens mij hebben behoorlijk wat fietsers hun winterstop niet goed in acht genomen en zitten veel te vroeg op hun piek en dat is op z'n prinses Maxima's "natuurlijk wel een beetje dom". Ik heb er ieder geval weer zin an dus dat gaat goed komen.