Binnen en Buitenbochten

Mas en Leon hebben afgelopen woensdag de rit van zaterdag voorgereden, blijkbaar hebben ze daarbij alleen maar binnenbochten gereden, want het rondje was 94km.

Als er echter een grotere groep deze zelfde route rijdt worden er ook buitenbochten gereden en komt er ineens 98km op de teller.

Na het min meer fiasco van vorige week heeft Wim bedongen dat Mas voor deze week de route over de Haringvliet uit moest zetten, met daarbij de opdracht om Steenbergen te vermijden.(Jaja zo streng was de toon van Wim)

Alleen Jacco had problemen met deze route, want zo zou hij zijn geliefde Gummaruskerk niet zien, maar ja Jacco is vandaag toch een uitzondering, want het contrast was vandaag toch wel erg groot, waar Gaby Havermans in volledig korte outfit reed, had Jacco nog steeds zijn overschoenen en winterbroek aan!!

Met 13 man en 1 vrouw aan de start, een lekker zonnetje en zo’n 10 °C vertrokken we richting Haringvliet

Het was denk ik, voor de meeste de eerste keer om via Tholen, Stampersgat en Dinteloord richting de Haringvliet te gaan, mij beviel het in ieder geval prima, lekkere rustige wegen, windje in de rug, perfect.

Het tempo lag vanaf de start gelijk al weer redelijk hoog, terwijl er vanaf Stampersgat, toch richting het noordwesten tegenwind te verwachten viel, normaal ben ik de gene die liever wat rustiger wegrijdt zodat er tegenwind ook nog wat energie over is om het tempo door iedereen redelijk te houden.
Maar vandaag met het lekkere zonnetje bedacht ik om maar eens net een paar km harder proberen te rijden dan de rest, en ja dat beviel toch ook wel.

Na Dinteloord waar de brug net voor onze wielen open ging en we een blik konden werpen op een “water terrorist” deze dreef rond op een niet te definiëren geval, kwam de Haringvlietsluis in zicht, na een gedwongen extra manoeuvre in de bocht (sommige auto bestuurders snappen het echt niet) tegenwind de brug op waar Kees op kop ging met Jacco als eerste in zijn wiel.
Jacco had toch wel wat probleempjes met volgen, want het ene tandje was te licht en het andere te zwaar, toen er een gaatje viel gauw over Jacco heen gegaan en bij Kees in het wiel, overnemen deed ik niet, want daar heeft Kees toch een hekel aan.
Onze ex Cobra dacht daar echter anders over en Leon nam toch kop over van Kees, van Leon durf ik wel de kop over te nemen, dus de laatste honderd meter waren voor mij.
Achteraan had Jaquelien van Os, (die vandaag goed mee kon komen) aan Mas gevraagd of er over de sluis toch wel even gerecupereerd kon worden, maar rust was niet ingepland voor vandaag, Kees en Hans trokken gewoon met 35km door.

Langs de N59 werd richting Oude-Tonge gekoerst waar de inspanningen van Jacco, die nogal aan zijn stuur had moeten trekken zijn tol eisten.
Hij moest om een inbussleutel vragen om de boel weer vast te zetten.

In Oude-Tonge toch nog een verrassing, waar we normaal langs de haven blijven rijden, gaf Leon ruim op tijd aan rechts via het centrum te gaan, na een chicane die daar toevallig ligt was iedereen weer op het rechte pad.

Bij de Krammersluis aangekomen natuurlijk het te verwachten tafereel, (s)linkse en rechtse versnellingen waar bij sommigen een echt killer instinct naar boven komt, want soms zie je gezichten vooraan die je de rest van de rit nog niet gezien had.
Over de brug na het verzamelen, wat langer duurde dan normaal richting de Krabbenkreek, waar het tweede pech geval van de dag ontstond, Jaquelien reed lek.
Chefmonteur Kees stond direct klaar om Jaquelien te assisteren (vreemd, doet die bij ons nooit) en in no-time en zonder probleem vervolgden we de rit, euh toch wel 50meter.
De binnenband van Jaquelien wilde als buitenband fungeren, na een nadere inspectie bleek de buitenband een gatenkaas te zijn, waarbij het vreemde was dat Jaquelien deze banden ’s ochtends nieuw gekocht had, nieuw was blijkbaar oud nieuw, de band was gewoon verteerd.
Gelukkig was good-old Leen van Driel vandaag mee en zoals we weten heeft Leen altijd een extra buitenband mee, deze omgelegd en de rit kon vervolgd worden, waar om 16:45uur na 98km met een gemiddelde van 32.4km/pu Cafe Smerdiek in zicht kwam.

Na een korte evaluatie en hoog tempo van bestellen (we waren ten slotte laat terug) met tussendoor nog bitterballen van Mas, reden Kees en ik zo rond 18:00uur richting Stalland, waarbij er toch wel een apart (zwaar) gevoel in de benen zat.

Volgende week richting Flakkee, waar we de keus hebben om weer zo rond de 100km uit komen, maar zoals afgesproken wordt dat door de omstandigheden bepaald.