Ronde van Noord Holland negatief maar ook positief, (klik hier voor de route)

Zoals de kop al zegt, een tweeledig gevoel na de RVH 2010.

Met 11 man om 07:00uur richting Oostzaan naar het recreatiepark Twiske, dit ligt mooi dicht bij de rijksweg en is ruim opgezet.

Zodra de auto's geparkeerd waren, stonden de eersten direct aan de slootkant met de "veugel" in de hand, want de nood was blijkbaar door de zenuwen behoorlijk hoog.
Binnen een paar minuten stonden er 10 man klaar om te beginnen, alleen Ad was nog bezig te smeren waar de rest zo de nodige bedenkingen bij had, voor de verbeelding, hier kwamen ballen en de bilnaad in voor.

Na het inschrijven eindelijk op weg, tenminste na aangesloten te zijn achter een wachtrij, waar het later bleek ook niet bij zou blijven.

De eerste 60km waren een regelrechte ramp, het bleef maar draaien en keren door allerlei plaatsen en over smalle fietspaden, wat ook niet echt mee hielp was dat we verzeild raakten in grote langzamere groepen.
Vanaf Bergen aan Zee richting Medemblik ging het gelukkig beter en kon de snelheid ook naar een aanvaardbaar tempo.

Sommigen werden ondertussen blijkbaar wat weeeig van de honger en werd van de route afgeweken om in de wereldstad Lutjebroek een terras te zoeken, nou één ding vind je zomaar niet in Lutjebroek, en dat is een terras, drie keer het dorp doorkruist, het ene te klein het andere niet goed genoeg, maar na een klein half uur zowaar een cafetaria met terras, tenminste nadat de stoelen buiten gezet waren.
Een lieftallige jongedame kwam de bestellingen opnemen, waar er van de elf, tien waren die een broodje gezond wilden, een raar fenomeen ontstond toen ik een broodje kroket bestelde, in één keer werden de broodjes gezond veranderd in broodjes kroket en uitsmijters.
Ad vond het in de tussentijd allemaal te lang duren en was voordat wij op het terras neerzeegden al weer op route gegaan, hem zagen we pas na de finish weer terug.

Na het overvloedige maal weer op pad, waar we na een paar kilometer de enige lekke band hadden, deze keer lag het niet aan het materiaal, want de spijker die in Adrie zijn band zat was zo groot, daar kon je zowat een boot mee vastspijkeren.

Tegenwind richting Medemblik, waar we ook het Markermeer konden aanschouwen, zoals al gezegd was het aantal medefietsers tussen Hoorn en Purmerend dusdanig afgenomen dat het tempo soms vooral tegenwind te enthousiast omhoog ging.

Na nog een mooi flink kronkelend fietspad (waar de foto's zijn genomen) met 165km op de teller tegen vier uur terug op het Twiske.

Ronde van Noord-Holland

Zaterdag onze eerste dagtocht. We reizen af naar Noord-Holland. We vertrekken niet al te vroeg en als we aankomen in Oostzaan blijkt dat velen ons zijn voorgegaan. Geen echt probleem, want de organisatie heeft gezorgd voor mega-grote parkeergelegenheid in recreatiegebied het Twiske. We zijn van de laatsten die vertrekken voor de 160 km route. Op onze volgende shirts zullen we toch een duidelijkere verwijzing naar onze Zeeuwse herkomst moeten maken. De speaker vraagt zich af waar Sint-Maartensdijk ligt. Om vervolgens met Utrecht te komen. Helaas de verkeerde dus. Met wat uitleg krijgen we toch nog wat promotie voor het mooie Zeeland.

Het eerste stuk gooit geen hoge ogen in onze groep. Draaien en keren, smalle fietspaden en veel oversteken om weg te komen uit de Zaanstreek. Op zich niet zo'n ramp, maar het mooie weer heeft gezorgd voor grote drukte en wij zitten in de staart van de meute. Veel mensen rijden één van de kortere routes en vaak op hun dooie gemak. Hun goed recht natuurlijk, maar voor een groep van 11 man die aanmerkelijk harder rijdt en nog vele kilometers voor de boeg heeft, betekent dat heel veel gevaarlijk inhaalwerk. Toch krijgen we het voor elkaar om redelijk gegroepeerd te blijven. Onderweg blijkt dat vele door ons ingehaalde fietsers gecharmeerd zijn van het soepel draaiende Zeeuwse molentje. Op bepaalde momenten zitten er lange slierten aan onze staart vastgeplakt, die er bij wat zijwind dan weer grotendeels afwaaien.

Na een kilometer of veertig, op weg naar Bergen, even goed schrikken. Een andere fietser waar ik net een praatje mee heb gemaakt wil naar de Tandje Bij groep rijden, die net een grote groep is voorbijgestoken. Moest zelf ook even wachten met inhalen en rij met hem mee. Volledig onverwacht knalt ie met z'n voorwiel in een diep gat in de weg. De dure Pinarello gaat over de kop, de renner wordt gelanceerd en komt met z'n hoofd op het asfalt. In een reflex weet ik fiets en man te omzeilen. Draai gelijk om, maar er staan al vijf man rond het kermende slachtoffer. Twee kapotte fietsen in de tuin van een huis langs de weg getuigen van een eerder ongeluk. Hoor dat de ambulance nog maar net weg is. M'n ploegmaten zijn ook gestopt en gedraaid, ze denken dat ik er ook bij lig. Gelukkig ik kom met de schrik vrij, maar geen pluim voor de organisatie. Iets later knalt er een fietser in de achterhoede tegen een paaltje op het fietspad, dit keer is Jacco getuige van het ongeluk. Ogen goed openhouden en geconcentreerd rijden is het devies. Na Bergen gaat het stukken beter, andere routes zijn afgesplitst en er komen lange wegen. De tegenwind is wat aangewakkerd. Dat is een spekkie voor ons bekkie. De ene na de andere groep wordt door ons verschalkd. Geeft me een trots gevoel over ons sterk Zeeuws ploegje.

Na 110 km gaan we even van de route af, we krijgen zin in koffie, appeltaart en wat eten. Je houdt het niet voor mogelijk. Grootebroek is net het enige dorp zonder café met terras. We belanden op het terras van een snackbar en dat valt ondanks enige kritische opmerkingen in de groep helemaal niet tegen. De dame van de bediening vindt het wel gezellig en helpt ons snel aan broodjes, koffie en andere drank. Het laatste stuk is helemaal prima. Windje in de rug, prachtige bloembollenvelden worden afgewisseld met uitzicht op het Markermeer. Het laatste stuk gaat door de Beemster met fietspaden langs kanalen en tussen weilanden door. Nu is het echt genieten. Theo en Kees spurten er nog even van door voor de laatste 5 km. De rest blijft lekker bij elkaar. Na 163 km zijn we weer terug in Oostzaan, klaar voor een koude versnapering. Ondanks de de moeizame start toch een heerlijk fietsdagje.

Giro update

Beste Collega, Relatie,

Een schitterende route is uitgezet voor de 80Km en 150Km tocht, met mooie stukken langs de kust en over uitgestrekte Zeeuwse wegen.
De deelnemers rijden de toertocht met een Chip. Deze ontvangt u bij vertrek en levert u bij de finish weer in.
Op de route hebben wij een extra meetpunt voorzien. Later kunt u op onze site de verschillende tussen- en eindtijden nazien.
Na ongeveer 30 Km is een bevoorradingspost voorzien, welke wordt verzorgd door AA-Drink.
U vervolgt uw route en eindigt na ongeveer 50 Km of 120 Km op de Dam in Middelburg.
Het feest na afloop van de tocht vindt plaats op de Markt in Middelburg waar u tevens kan genieten van de proloog op een groot scherm.
In de bijlages treft u de routes.

Startlocatie: de Markt te Middelburg
Starttijden: van 9:00 uur tot 11:00 uur
Finishlocatie: Dam te Middelburg
Verzamellocatie: Bedrijventeams - tent op de Markt Middelburg ( exacte locatie van de tent volgt nog.)
Contactpersoon: STAR Group, Shirley Boxman

Programma:
08.00 tot 10.00 uur: Ontvangst met koffie en Zeeuwse Bolus
08.00 tot 10.00 uur: Afhalen chip, stuurbordje en goodiebag in de VIP-tent
08.15 tot 08.45 uur: 1e mogelijkheid groepsfoto
08.30 tot 09.00 uur: Mogelijkheid deelnemen aan 1e Warming up ronde met Fit for All
09.00 tot 11.00 uur: Start 150 en 80 km
15.00 tot 16.00 uur: 2e mogelijkheid groepsfoto
17.30 uur: Uiterlijke aankomst deelnemers
16.00 tot 18.00 uur: Buffet in Italiaanse sferen

Let op: Direct na aankomst inleveren chip bij de finish

Wij hopen op deze zaterdag 8 mei om samen een gezellige, sportieve en spectaculaire dag te beleven.


Met vriendelijke groet,

Shirley Boxman
PR, Marketing & Communicatie

“Toerclub Tandje Bij rijdt 8 mei de Giro Toertocht” (klik hier)

Op zaterdag 8 mei 2010 worden er diverse toertochten verreden op het parcours van de Giro d’Italia 2010 (etappe Amsterdam-Middelburg) en deels van de Tour de France die Zeeland in 2010 ook doorkruist.
Vanuit Middelburg worden er op drie afstanden gestart; 30, 80 en 150 km, zie ook de officiële website http://www.giromiddelburg.nl/



Zoals gezegd is wordt er niet alleen over het parcours van de Giro gereden, maar ook het parcours van de Tour de France is opgenomen in deze toertocht. De afstanden van circa 80 en circa 150 kilometer gaan over gedeelten van het parcours van beide grote ronden.

Alle afstanden hebben een aankomst op de officiële finishplaats van de Giro d’Italia, de Dam in het historische centrum van Middelburg.
De organisatie is in handen van de Giro d’Italia 2010 in Nederland, Libéma Profcycling.

Eén van de leden van toerclub “Tandje Bij” uit Sint Maartensdijk heeft via een zakelijke relatie de “Star Group” uit Moerdijk kunnen regelen dat zij als VIP deze tocht kunnen rijden.
Buiten dat Star de VIP uitnodiging verzorgd worden de fietsers ook nog eens voorzien van een Star fiets-outfit.

Er hebben zich 13 enthousiaste fietsers inclusief enkele gastrijders welke regelmatig met Tandje Bij meefietsen aangemeld voor de 150km tocht.
Dit is ook het maximum aantal geponserde fietsers

Ad Kuzee
Hans Poot
Henry Potappel
Kees Lindhoud
Leander v.d.Berge
Mas Andriesse
Melanie Alders
Onno Lindhout
Paul Hageman
Rene v.d.Houten
Theo v.d. Berg
Tineke Fopma
Wim Poot

Wim Marinissen staat als reserve.

Mee fietsen met ons kan natuurlijk altijd, alleen zullen jullie dan zelf de aanmelding op de Giro site moeten doen.

Een aandachtspunt in deze Giro is Stichting Pink Ribbon
http://www.pinkribbon.nl
De fietsers zullen uiteraard ook hieraan hun bijdrage leveren, met als extra donaties van café Smerdiek en café Havenzicht

Hoezee Goeree

Jammer, temperaturen werken niet helemaal mee. Heb me eigen geestelijk voorbereid op de korte broek en de beentjes zijn glad. Dus het moet maar gebeuren. Onno is m'n enigste metgezel in deze. De rest van de groep is nog in lange outfit gehuld. Die groep mag er zijn overigens. Zestien man en dan ontbreken er zelfs nog een aantal vaste fietsers.

Theo is weer aan zet voor de route. Tijd voor een ronde Goeree. Een richting die bij de groep in goede aarde valt. Noorderwind, dus heen tegen. Met zoveel mensen voor het kopwerk geen probleem. Over het buitendijkse fietspad naar Herkingen. Tot hier weet ik het nog wel. Na Herkingen raakt zoals gebruikelijk m'n radar van slag. Heb altijd moeite om de locatie van de dorpen op Goeree in m'n hoofd te houden. Zonder oriëntatiepunten is het moeilijk om te bepalen waar je bent. Theo weet het prima. Zie veel bekende, maar ook onbekende wegen. Over een smal fietspad, langs een boerderij, over een soort van sluisje. Hier zijn we nog nooit geweest, daar ben ik zeker van. Theo roept nog de watertoren van Dirksland aan je rechterhand houden, dan is het altijd goed. Geloof het gelijk. Na het draaipunt, wind mee. Sommigen krijgen er nu echt zin in. Het tempo vliegt omhoog. Met nog zo'n veertig kilometer voor de boeg iets te heftig. Ron gaat wild wapperend met z'n handen naar voren, even later gevolgd door Theo. Tot Martin z'n vreugde is het tempo even later weer getemperd. Op de Krammer heb ik bij het opdraaien net een kopbeurt. Heb een behoorlijk tempo, maar Kees komt met Henk en Henri in het wiel voorbij gestormd. Samen met Onno moet ik volle bak versnellen, maar we weten aan te sluiten. Kees gaat als altijd vol door. Zowat bovenaan het bekende verhaal. De koprijder is gezien en de wieltjeszuigers, springen er overheen. Maar dat hoort er bij en Kees stoort het niet. Kees en Henk rijden de hele Philipsdam door. De rest wacht op de groep die op behoorlijke achterstand ligt.

Ook het laatste stuk draait iedereen nog goed mee. Alleen bij Martin is het ver op. Niet slecht, want het was z'n eerste rit weer en dan gelijk 93 kilometer. Bij Scherpenisse rijd ik naar Kees die weer een gaatje heeft. Samen rijden we naar Smerdiek. Bij Haestinge een verassing, Henri komt nog voorbij gesprint. Theo is zeer verongelijkt, want Henri is in z'n wiel meegereden en er toen uit weggesprongen. Dat is meer als Theo kan hebben. Henri wordt de laatste weken echter steeds sterker. De jongelingen komen er aan, want ook gastrijder Onno is in opkomst. Maar dat maakt ons fietsleven nou net zo spannend, want wij 50 plussers gaan een uitdaging ook niet uit de weg. Laat maar komen.

Eindelijk droog en zowaar de zon

Vanmorgen vroeg begonnen en dus even na vieren weer thuis, gelijk even de fiets naar buiten om deze weer eens onder zonnige omstandigheden te bekijken, met extra aandacht naar de banden gekeken, toch al wat slijtageplekken zichtbaar dus de vorige week gekochte conti 4000 er op, alleen waren er nog maar blauwe uitvoeringen te koop, wel met korting mee gekregen, maar echt geen gezicht, dus gauw weer terug gewisseld en de blauwe van de week maar gaan ruilen bij Hopmans.

Al met al was het nog voor zessen dat ik er klaar voor was, zonde van het mooie weer om op de bank te wachten tot het tijd was om naar Smerdiek te gaan, dus lekker opgestapt en door de polders kruisend richting Stavenisse gereden om over het nieuwe fietspad via Scherpenisse naar Smerdiek te rijden, zo alvast 18km van het mooie weer geprofiteerd.

Tien fietsers aan de start bij Heastinge, voorgesteld dat ik de route zou doen, voor de wind weg en voor de wind terug zij ik, er werd een beetje meewarig naar mij gekeken met een blik van dat zal wel.
Aangezien ik vanaf Stavenisse wind tegen had gehad, dus nu via het nieuwe fietspad voor de wind richting Stavenisse, als dartele koeien die voor de eerste keer weer in de wei komen, werd het tempo al snel naar de 33p/u opgevoerd, buiten langs de campings via Stalland naar de Krabbekreek om op driekwart terug te draaien richting Vosmeer, Wim had hier gehoopt dat we de brug op zouden gaan om de de benen even los te trappen, maar dan zouden we te laat in Smerdiek terug zijn, dus bleven we lekker op het eiland.
Voor Tholen nog lekker de polder opgezocht om via de Kettingdijk huiswaarts te gaan. Bij Poortvliet niet het fietspad genomen, maar ook hier weer de polder in om Wim de gelegenheid te geven nog lekker weg te demarreren, zelfs mijn voorstel dat ik de demarrage kosten van een euro voor mijn rekening zou nemen kon hem niet verleiden weg te springen. Hierna Adrie en Peter uitgedaagd maar ook zij vonden het maar ver om al te gaan.
Op Westkerkseweg sprong Adrie gelijk weg, ik er achteraan en met 50p/u er over met de gedachte van die zie ik niet meer terug en Wim zal er zo wel over komen.
Tot mijn verbazing en ontsteltenis kreeg ik koekje van eigen deeg van Adrie, want hij klapte weer over mij heen met Wim in zijn wiel, ik was zo onder de indruk dat ik niet eens meer op tijd reageerde en gelijk een gat van 25 meter voor mijn kiezen kreeg.
Op de Nijverheidsweg vond achter ons nog een felle sprint plaats waar Melanie de mannen op hun plaats wees, e.e.a. uit woede omdat deze kerels haar op Westkerkseweg blijkbaar hadden laten zwemmen, er werd zelfs door deze kerels beweerd dat terwijl Melanie hun passeerde dit gepaard ging met het bekende vinger gebaar met beide handen door Melanie, wat ik mij echt niet voor kan stellen, maar verslagen kerels, ach?

Een mooi rondje met 55km en 30,2 gemiddeld op teller, niet slecht voor de Bidon zo vroeg in het seizoen.

Drie keer is scheepsrecht

Zaterdag, afscheid genomen van Piet Weijers, jaren mee gefietst. Als m'n herinnering me niet in de steek laat, waren het Piet en Arie Bijl die er verantwoordelijk voor zijn dat ik in clubverband ben gaan fietsen. Arie kwam op aangeven van Piet aan m'n deur vragen of ik zin had om mee te fietsen. Zo simpel gaat dat soms. In 1999 was dat al weer, de tijd vliegt. Zulke zaken zetten je aan het denken. Carpe diem, pluk de dag, we moeten er maar van genieten, het is sneller over dan je denkt.

Tandje Bij ging natuurlijk wel voor de clubrit. Gelijk hadden ze want ik had het zelf ook gedaan. Net als onze Bidonrit op de dinsdagavond waren de omstandigheden barbaars. Kou, regen, windvlagen, modder en lekke banden. Hoorde dat het waaierrijden en elkaar wat ruimte gunnen in zware omstandigheden nog steeds een groot probleem vormt. Mensen werden achteraan stevig weggedrukt. Zelfs zo erg dat het tot een valpartij leidde, slechte zaak. Gelukkig kwam iedereen zonder kleerscheuren in het café waar Adrie en ik al zaten te wachten. Deze week een mooi initiatief van Theo wat eens goed kon worden besproken. Meedoen aan de Giro toertocht, klonk prima, velen hadden er dan ook zin in. Als Theo het rond krijgt met de sponsor komt deze rit op onze kalender.

Zondag de Bidonrit. Theo vond dat we hier ook recht hadden om eens te ervaren hoe zo'n ritje op en neer Oesterdam is. Had zo al m'n twijfels, had de verhalen van zaterdag gehoord en gezien op de buienradar dat het boven Zuid-Beveland niet pluis was. Theo wist Martien gemakkelijk te overreden, dus op voor een pittig ritje. Heen wederom koud en tegenwind. Gastrijder Maurice hing gelijk aan het elastiek. Had achteraan m'n handen vol om een extra waaier te vormen en achterblijvers terug te brengen. Aan het eind van de dam wat vertwijfelde gezichten. Sommigen hadden het op en neer Oesterdam letterlijk genomen en dachten, misschien met een heel klein lusje, gelijk te draaien. Helaas Theo ging naar z'n geliefde Krabbendijke en dat is een heel stukje verder. Ook een Vredestein Fortezza kan lek, Adrie werd twee keer getroffen. Terug kwamen de zwarte wolken met ons mee en het ging stortregenen. Bij Rilland even gestopt om m'n regenjasje aan te trekken, net zo verkleumen als dinsdag zag ik niet zitten. Vlak voor de Oesterdam was ik weer terug in de groep, eigenlijk iets te snel. Had nog wel een stukje eigen tempo op de dam willen rijden. Sprong daarom maar weg voor een demarrage. Na overleg met Theo toch maar weer terug laten zakken naar de groep. Vanaf de Speelmanplaten was het stevig zijwind en we voorzagen de nodige problemen in de groep. Dat kwam ook uit, alles was nodig om de zaak van voor en achter bij elkaar te houden.

Dan op de maandag maar in de herkansing. Broer Hans moest nodig wat extra kilometers maken en Adrie en Melanie hadden ook zin. Gewoon een rondje Oesterdam. Het bos was, precies zoals ik verwachtte, prima in orde. Weg droog, goed tempo en niet al teveel wind. Na Hoogerheide ging Melanie verder op d'r eigen tempo. Samen met Adrie kop over kop naar huis en Hans prima in het wiel. Een lekker ritje, het is toch waar, drie keer is scheepsrecht.

Michelin mannetjes

Ik profiteer maar even van het feit dat de ene blog-schrijver Wim, niet meereed i.v.m. een crematie, en de ander momenteel nog in het cafe zit.

Vandaag gaf de buienradar vanaf 14.00 uur droog weer af. In het vervolg kunnen we ons de moeite besparen om op de radar te kijken. We hebben het nl niet droog gehouden. Idee van mij was om richting Goeree te gaan i.v.m. de droog gewaaide fietspaden. Anderen dachten dat het op Zuid Beveland droger zou zijn, dus maar richting de Oesterdam, waar we vanaf de bocht een aardig windje tegen hadden. Oh ja, ik vergeet nog een buitje bij Strijenham, maar dat mocht geen naam hebben. Bij de kassen dreigde het nog even te gaan onweren, we draaiden zelfs naar de bui toe, maar die bleek boven de Oosterschelde vast te zitten.

Dan maar even een Michelin-stop dankzij die lekkere bandjes met die lage rolweerstand. Je kunt beter iets meer rolweerstand hebben, dat scheelt al gauw een kwartier banden wisselen per week. Toen richting Gawege en langs de Westerscheldedijk terug. Hier brak een flinke hagelbui los, gevolgd door de volgende Michelin-stop, dit keer dankzij Hans. Ook de Prorace2 rolt lekker weg, alleen de steentjes rollen ook goed naar binnen. Toch maar eens met de collectezak rond om een paar goede banden voor die jongens te regelen. Zo komen we nooit aan de kilometers.

Op de Oesterdam ging Kees los, gevolgd door Henk en mezelf. Was een beetje overmoedig en ik had ook geen zin om me helemaal de ziekte te rijden, dus maar laten zakken tot in de groep. Bij de sluizen gewacht op de rest, vervolgens snel naar huis om nog een stukje verjaardag van de achterbuurman mee te pikken.

De laatste lekkenbanden-stand (immers, het is wel duidelijk nu):

1. Michelin Pro race 2/3 5x
2. Conti GP4000 1x
3. Vittoria Open Corsa 1x
4. Vittoria Rubino 1x