Geslaagde Giro Toertocht en After party (klik hier voor foto's)

Zaterdagmoren om 07:00uur vertrokken 14 Tandje Bij leden richting Middelburg om deel te nemen aan de Giro Toertocht over een afstand van 150 km.

In Middelburg vergat Ad Kuzee op tijd af te slaan wat gelijk een kort rondje om het station, maar ook nog eens parkeerplaatsen vlakbij de start opleverde.

Nadat ieder omgekleed was ging het richting de Dam naar de bedrijfsdeelnemers lokatie.

Hier wachtte Shirley ons op om ons namens de Star Group het Giro pakket te overhandigen, daar bij was ook het Star wielershirt wat door ieder zeer gewaardeerd werd.
Gelukkig is Star zo flexibel dat ons nieuwe lid Wim Marinissen en de even later geheel onverwacht aangekomen Léon Andriesse ook in een Star shirt konden vertrekken.

Na de koffie, bolussen en andere zoetigheid was het verzamlen op de Markt voor de start.
Het Star team bestond inmiddels uit 17 fietsers voor de 150km, waarvan 15 Tandje Bij leden / gastrijders.

De start was goed geregeld, er werden iedere keer een beperkt aantal fietsers weg gestuurd wat gezien de smalle straatjes die gevolgd moesten worden om Middelburg uit te komen een goede keuze was.

Jammergenoeg stonden wij vrij achteraan en startten we rond 09:20uur, maar dat mocht de pret niet drukken.
Bij de start was Ad Kuzee zijn eerste gesprek begonnen met bekenden uit zijn préhistorische fietsverleden, er zouden nog vele van deze gesprekken volgen, niet normaal waar we ook komen, Ad ziet altijd wel een bekende.

Eenmaal Middelburg uit ging het tempo direct richting de 34p/u, dit was tevens zo'n beetje de laagste snelheid voor de rest van de tocht.

Via Veere en Vrouwenpolder verruilden we Walcheren voor Noord-Beveland, wat opviel op dit stuk waren de grote hoeveelheid lekke banden, ook onze groep ontkwam hier niet aan, Wim Marinissen was de ongelukkige, toen ik ook nog eens zag dat er stalen bandelichters te voorschijn kwamen moest ik wel even slikken, vooral toen Wim zij dat deze van zijn opa waren geweest.
Na wat assistentie te hebben verleend het achterwiel weer terug proberen terug te steken, ook toen moest ik weer slikken, Wim vertelde dat het achterwiel er nog nooit uitgeweest was, denk er aan om een praktijkles fietsonderhoud te geven.

Inmiddels waren de nodige groepen fietsers die we net ingehaald hadden ons inmiddels weer voorbij gereden en achter ons was de weg oorverdovend leeg.

Voor mij geheel onverwacht kwam in eens de Zeelandbrug in beeld, dan merk je dat orientatie op onbekend terrein niet altijd meevalt.
De Zeelandbrug brengt je op Schouwen-Duiveland waar wij wat vaker fietsen en toch nog onbekende wegen richting Nieuwerkerk, vanaf hier via Brouwershaven, Scharendijke, Ellemeet de drukte van Renesse in, fietsers worden hier vooral door de Duitsers (Renesse hebben ze blijkbaar nooit teruggegeven) niet erg graag gezien.

Na Burgh-Haamstede ging het tempo opeens opmerkelijk naar beneden, de kering kwam in zicht, was het het imposante gevaarte of was het de aangekondigde tussensprint?

Na het korte klimmetje was daar opeens de start van de sprint, Kees en Onno Lindhoud(t)sprongen weg, ik zat al bij Onno in het wiel en kon mee springen, ben niet helemaal zeker of ik ook over de registratiemat reed, maar dat mag de pret niet drukken, dat blijkbaar een tussensprint voor een Giro toertocht bijna een hele etappe is, daarkwamen we al snel achter, wij dachten met een tempo van rond de 45p/u deze sprint wel af te kunnen werken, maar aan het einde van de eerste pijlerdam geen finish vlag, ook op Neeltje-Jans geen finish, tering dit is echt geen tussensprint, het tempo ging op dat moment dan ook iets naar beneden, je krijgt toch wel een tikje.
Maar ooit eindigt de kering, dus op de tweede pijlerdam het tempo gezamelijk weer opgevoerd, waar Kees er nog een extra snuk aangaf, eindelijk de finish in zicht waar ik ook nog kon versnellen naar 50p/u maar Onno mij nog met een half wiel op de finish versloeg.

Uitslag 8 km lange tussensprint..">



Na de kering rustig aan de laatste kilometer naar de tussenstop welke op 100km lag, de gemiddelde snelheid was op dat moment iets boven 32p/u, voorwaar niet slecht.

Na de rust op pad voor de laatste vijftig kilometer, blijkbaar was hier wat onduidelijkheid ontstaan, waar een gedeelte van groep op pad ging en ervanuit ging dat de rest volgde, keken de achterblijvers achterom waar wij bleven?

Na een paar kilometer toch maar even gewacht, in iedere groep die kwam dachten we het Star shirt te zien, inmiddels waren Melanie Alders, Ad Kuzee en Francois Claeijs bij een groep aangesloten en doorgereden, Wim Poot was al eerder gestopt om te wachten, zelf ben ik ook maar stil gaan staan want rijdend duurde het allemaal wel heel lang.
Na weer aangesloten te zijn ging het met 14 man verder richting Oostkapelle en Domburg, op het fietspad langs de Noordzeekust ging het ter hoogte van Westkapelle gigantisch mis, door onduidelijkheid over de te volgen route (de pijlen waren bijna zeker verdraaid) werd er voorin geremd en achterin werd er te laat gereageerd, jammergenoeg resulteerde dit in een val van Ad Polak (Star) hij kwam met zijn gezicht op de wegafscheiding, e.e.a. zag er dusdanig ernstig uit dat er om een ziekenwagen gevraagd werd, Rene van de Houten liet zich van zijn beste kant zien door zeker twintig minuten op de grond te zitten met Ad zijn hoofd in zijn handen.
Gelukkig was Ad goed aanspreekbaar en is hij door de ambulance naar Vlissingen gebracht, later kwam hij zelfstandig naar Middelburg, waar zijn gezicht er gehavend uitzag maar er geen breuken of verloren tanden waren.
Via de organisatie Ad zijn fiets ook laten ophalen, waarna we na zo'n uur stil gestaan te hebben weer op pad gingen voor de laatse 20km.

Dat we inmiddels in de achterhoede reden was ook te merken aan de ontbrekende pijlen, het blijft natuurlijk altijd leuk om deze weg te halen.
Gelukkig waren de contouren van Vlissingen zichtbaar en met Onno als reisleider reden we in de goede richting, totdat mijn Conti-4000 plat stond, maar niet getreurd, ik oefen zo vaak bij de anderen dat het wisselen van een lekke band van mijn eigen fiets een eitje is, Wim Poot kwam dan ook bezorgd vragen of er wel tijd voor hem was om even een plas te doen, dit resulteerde in een race tussen Wim zijn blaasdruk en mijn Co2 patroon, waarbij ik overduidelijk als winnaar uitkwam.

Na de boulevard van Vlissingen en wat nauwe straatjes (dat wordt wat maandag met het prof peloton) langs het "Kanaal door Walcheren" waar de animo of kracht om op kop te rijden bij de meeste was verdwenen weer terug in Middelburg.

De finish lag direct bij de tent van Star waar directeur Francois Claeijs ons opwachtte, na hem bijgepraat te hebben over Ad konden we aan het andere plezier beginnen, Star had voor een fantastische maaltijd in de vorm van verschillende pasta's gezorgd wat lekker met bier weggespoeld kon worden.
Jammergenoeg was het niet echt warm in de tent en begon bij de meesten de kou het lichaam binnen te dringen, en dat was niet alleen het koude bier.

Vooraf was afgesproken om ook onze bijdrage aan de Pink Ribbon te doen, hiervoor is 180 euro door Tandje Bij bijeen gebracht, jammergenoeg door de omstandigheden te laat om dit tijdens de tocht te overhandigen, dus wordt het bedrag aan de stichting overgemaakt.



Namens de Tandje Bij leden Wim Poot, Mas Andriesse, Kees Lindhoud, Henry Potappel, Ad Kuzee, Rene v.d. Houten, Leander v.d. Berge, Hans Poot, Wim Marinissen, Tineke Fopma, Léon Andriesse, Onno Lindhout, Melanie Alders, Paul Hageman en mijzelf wil ik Shirley Boxman en Francois Claeijs bedanken voor een leuke geslaagde Giro toertocht.