Würth Classic

Time flyes when you have fun. Zaterdag al weer de laatste lange rit op de Tandje Bij kalender. Met de Würth Classic, sluiten we vanuit Turnhout (B) af met een onbekende en vlakke rit. Redelijk goede wegen in het begin. Stapels verkeersregelaars staan op kritieke punten hun werk prima uit te voeren, zelfs de politie werkt mee. Opvallend, in Nederland worden de fietsers tegengehouden tot de wegen weer vrij zijn. Hier wordt het verkeer gestopt en mogen de fietsers door. Waarschijnlijk zijn deze mensen hier hun leven nog zeker en worden ze niet verrot gescholden. Dat is in Nederland wel anders. Na 19 km al een stop, naar ik denk bedoeld voor de recreanten op de 45 km route. Wil eigenlijk door, maar we stoppen toch. Broer Hans weet zelfs al een koek naar binnen te werken. Het parkoers is wel erg bochtig, constant draaien en keren. Lijkt wel een beetje op Brabant, een echt Jake ritje. Onderweg kom ik er achter dat het verdwalen in de Géants geen toeval was. Er wordt door sommigen nog al eens een pijltje gemist. Terugrijden, of een snelle correctie van achter blijkt enige malen nodig. Wat dieper in de rit goed oppassen, gevaarlijke gaten in de Belgische wegen. Zijn goed op tijd weer terug, ondanks al het geslinger hebben we, mede door het goede weer, behoorlijk doorgereden. Ook niet onbelangrijk, niemand echt in de problemen. We hebben zelfs nog tijd genoeg om af te reizen naar Smerdiek, waar we neerploffen aan onze stamtafel. Conclusie voor mij, een prima georganiseerde rit en we reden weer eens een keer samen. Kan ook geen kwaad af en toe eens iets te proberen. Wat betreft het parcours, tja dan rij ik liever een rit in ons mooie Zeeland.