Van de week nog een rondje over de Haringvliet in gedachten, maar vrijdag liet het zich al aanzien dat de wind naar het zuid-oosten zou draaien, dus via het bos richting Ossendrecht en Oesterdam terug leek het meest gunstig.
Op weg naar Smerdiek voelde ik dat de wind flink aantrok en ook nog eens pal uit het zuiden kwam, bij de start wist Kees Lindhoud het zeker 14:30uur volle bak regen, dus niet te ver weg volgens hem.
Buienradar zit er wel vaker naast dus bleef ik bij het plan en mocht het toch gaan regenen dan hadden we de Oesterdam toch wind mee en dat scheelt.
Vertrek richting Stalland waar het tempo gelijk al behoorlijk was, wat op de brug bij Oud-Vossemeer al tot scheuring in de groep leidde.
Na de hergroepering langs de dijk van het Schelde-Rijnkanaal via Halsteren het bos in, daar de route aangepast en via het klimmetje achter Mattenburgh het fietspad op richting de Oesterdam.
Sommigen dachten dat ze er al waren, maar er moesten nog kilometers gemaakt worden, plus dat Kees zijn regen ook uitbleef.
Onder de brug door terug de polder in richting Volckendorp waar de wind weer vol tegen stond, wat weer resulteerde in de nodige gevechten voor een goeie positie uit de wind.
Op de brug het kanaal over weer de nodige spielerij waarna nog een lusje tot Rilland werd genomen, vanaf hier eindelijk richting de Oesterdam waar zoals gewoonlijk Kees er vandoor ging.
Zelf rijd ik de dam het liefst in eigen tempo, zo nu ook weer, na een paar honderd meter bleek alleen voorzitter Wim in mijn wiel te zitten, die nog steeds met een langdurige verkoudheid tobt en al lang blij was dat hij het wiel kon houden.
Op het tussenstuk stond de wind iets gunstiger dus het tempo kon ook wat omhoog naar de 40p/u, inmiddels een onbekende fietser ingehaald die uit de groep van voren was teruggevallen.
Wim moest laten gaan dus zat ik alleen met die gast in mijn wiel, das allemaal leuk en aardig, maar ja.
Het tempo flink opgevoerd naar zo'n 47p/u waarbij hij bij de Speelmansplaten ook moest passen, al met al een lekkere Oesterdam.
Op de Brijhoekseweg werd het tempo weer flink opgevoerd, waarbij Kees het niet kon laten, maar de benen waren goed dus er vol overheen, op de Westkerkeweg nog even doorgetrokken, alleen Kees en Leon zaten in het wiel en die zagen inmiddels ook zwarte sneeuw, zodat de dijk opgang wel een Alp leek.
Terug in Café Smerdiek met 83km op de teller en net voor Kees zijn regen binnen.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten