Tot de helft en terug

We hebben weer ongelooflijke mazzel. Voorgaande dagen heeft het gespoeld. Net over de grens komt het water ook nu met bakken naar beneden. Bij onze zuiderburen komt het water letterlijk tot aan de lippen. Wonder boven wonder wij kunnen fietsen. Ideale omstandigheden om het nieuwe regenjack uit te proberen. Over Nieuw Vossemeer verlaten we het eiland. De schrik slaat me om het hart, draaien en keren op Brabantse wegen daar heb in deze omstandigheden echt geen zin in. Wil Ron bij Nieuw Vossemeer om deze reden tot de helft en terug, ik weet het niet. Dat zit er echter niet in, we draaien een rondje en dat valt nog niet tegen. Achter de A4 langs draaien we naar de Schansbaan en door het bos richting Oesterdam. Blijft goed oppassen, want links en rechts ligt er nog wel wat gladde smurrie, maar de regen heeft ook veel weggespoeld. Vlakbij de Mattemburgh krijgt Izaak een klapband. Schrik me de blubber en ik niet alleen. De band is snel verwisseld, maar nadat het ventiel bij het oppompen wordt gelanceerd, valt m'n oog op een ander euvel. Een lelijke snee in de verder gave buitenband. Mas heeft gelukkig een stukje buitenband bij. Stom dat ik dat zelf nog niet in de zadeltas heb zitten, daar moet ik nodig eens iets aan doen. Ook op de Oesterdam gaat alles zeer rustig. Theo wil wat versnellen, maar de voorsten weigeren te volgen. Vreemd want terug op het eiland gaat het tempo opeens wel naar de vijfendertig. Al met al een zeer rustig ritje en dat is ook wel eens lekker. In het café nog een rondje gebak van mijn persoon en een rondje drank van Jacco, want we zijn weer een jaartje ouder geworden. Geen zorgen, we horen nog bij de jonkies.