De dikke handschoenen en helmmuts moeten weer uit de mottenballen. Het komt's-middags net boven nul. Het zonnetje maakt echter veel goed en we zijn vol goede moed. De luchtwegen zijn nog steeds niet schoon, maar dat is slechts een klein ongemak. Beter maar niet klagen, want het kan stukken erger. Van de week op ziekenhuisbezoek bij ploeggenoot Kees v.d. Berge geweest. Die zag er eigenlijk best goed uit, maar is ernstig ziek. Hij zou maar wat graag, net als voorheen, weer op z'n fietsje willen stappen. Afgelopen maandag bij Izak Lindhout fietsonderhoud. Modder uit de ketting en de voorderailleur afstellen, want die liep aan. Verdacht vrouwlief al van onheus gedrag richting mijn fiets. Echter de kettingbladbouten blijken zeer los te zitten, één stuks ontbreekt zelfs. Mazzel gehad dat dat tijdens de laatste rit is blijven zitten. Nou ben ik er echter weer klaar voor. Met liefst zestien man vertrekken we met een stevig tempo. Chips, in de Oudelandse weg hoor ik wat tikken. Wat nou weer. Wielmagneet tegen computersensor, ja hoor de sensor komt los en blijft aan de tiewraps om m'n voorvork hangen. Slechts één oplossing, stoppen, wiel eruit, zaakje verwijderen en wiel terug. In de verte verdwijnen de gele shirtjes van m'n ploegmaten uit het zicht. Dat haal ik bij dit tempo tegenwind nooit alleen in. Dan maar een rondje alleen. Gelukkig Leon en Mas hebben opgelet en zijn me kwijt, of missen ze het bekende fluitsignaal? De groep stopt en Theo en Leon komen me oppikken. Moet daarna wel even bijkomen, want heb me de lenden afgetrapt. Voortaan de adviezen maar volgen en even een schreeuw geven. Theo brengt ons naar Goeree. Noordenwind dus heen tegen en dat is wel prettig. Voor de Krammer een eenzame stoemper in beeld. Lijkt een bekend figuur. Inderdaad ploegmakker, Leen van Driel is in z'n eentje aan het trainen. Zowat heel fietsend Tandje Bij bevindt zich nu op het fietspad. Niet slecht voor Januari.
Er wordt weer aardig doorgereden en af en toe gemopperd, maar zonder fietscomputer ben ik in zalige onwetendheid. Het fluiten voor de wissel gaat op gevoel, maar ik krijg geen commentaar. Via het buitendijkse fietspad naar Herkingen. Halverwege, bij een haventje, worden we geconfronteerd met een oude man die de auto onhandig midden op het fietspad posteert. Links en rechts dwarrelen we er voorbij, de man verstijft en met grote ogen achter het stuur achterlatend. Schijnbaar hebben we nog niet veel geleerd van Theo z'n stukje. Sommigen geven de nodige grote schreeuwen, wat verder geen enkel nut heeft. Van Herkingen naar Dirksland even vol tegen de wind. Ron roept dat het wintertraining is. Bij z'n eigen kopbeurt gaat ie gewoonte trouw zelf ook lekker tekeer en krijgt de opmerking natuurlijk gelijk terug op z'n brood. Aardige fietshumor. Dirksland en Middelharnis worden nog even aangetikt en dan via Oude-Tonge terug naar de Krammer. Op de sluis even achter Leon, maar dat is het verkeerde wiel. Samen met Henk bedwing ik de sluis, op enige afstand van Kees, Izaak en Theo. Na de sluis vormen we met Wim en Henri een kwartet en draaien lekker rond, niet eens zover van onze kopmannen. Dat geeft de burger moed. Na de Krabbenkreek draait Tineke naar huis en wij vol gas naar ons vertrouwd cafeetje, waar nu zelfs een gratis chocomel staat te wachten, luxe hoor. Volgende week maar eens extra goed de fiets inspecteren, want Theo kwam nogal dreigend over.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten