De eerste drie zijn gekende hardrijders, alleen konden die mij nooit pijn doen, Izaak wel.
Zaterdag, heel de week al mooie vooruitzichten en zowaar ook uitgekomen, zo'n 1 a 2 graden en wind 3 uit het noord-oosten.
Bij de start vroeg Mas mij de route te doen, geen probleem bij N-O wind, dus weer naar Flakkee, sommigen noemen mij al Theo Flakkee, maar ja, hoe je het wend of keert, als je net als ik met de wind wilt spelen om deze zo gunstig mogelijk te houden, dan kan je nu éénmaal op Flakkee alle kanten op.
Om deze tijd van het jaar met temperaturen rond het vriespunt is bijna ondoenlijk om voor bijvoorbeeld Waarde te kiezen, zoiets betekent ongeveer 40km tegen de N-O wind terug, met daarbij nog de Oesterdam zonder enige beschutting.
Brabant is al gunstiger, maar met het nodige draaien en keren, waardoor er achteraan altijd volle bak gereden moet worden, is januari en februari nog te veel van het goede voor de meesten.
Zodoende weer naar Flakkee.
Vlak voor de Krammer werd ineens het tempo verhoogd, wat nou weer? bleek Leen van Driel in het zicht te komen.
Vanaf de Krammer het buitendijkse fietspad langs de Grevelingen, lekker beschermd door de dijk was het relaxed fietsen, vanaf hier richting Dirksland met de wind ook weer redelijk gunstig.
Bij Dirksland het brede fietspad op richting Nieuwe-Tonge om met wind mee weer naar de Krammer te koersen.
Op de Krammer stond wind flink tegen, Jacco plaatste een ferme demarrage waarop Izaak moest reageren en Kees hem toe riep rustig aan te doen, maar Izaak was niet te stoppen, er op en er over.
Zelf weer in eigen tempo blijven rijden, Kees was niet in goede doen, dus kon ik er naar toe rijden, het gat naar Izaak kon ik gelijk houden.
Op de Krammer had Kees weer wat adem gevonden en kon het gat naar Izaak dichten, die de benen ook wat stilhield.
Na de Krammer stond de wind flink tegen, voor Izaak maakte dat niet veel uit, waar Kees er door zat en ik maar net de 35p/u kon vasthouden reed Izaak op zijn gemak tegen de 40p/u, wat een beest.
Na de bocht naar rechts stond de wind iets gunstiger, Kees kon ook weer tempo maken, zelf liep ik redelijk vol, van de week nog ziek geweest, dat voel je dan bij deze temperaturen.
De laatste kilometer trok Izaak nog even door, Kees daagde hem nog even uit voor een sprintje maar wist dat hij kansloos was.
Na 76km weer terug in café Smerdiek, waar het er volop chocomel was, maar ook het bier weer smaakte.
Dat kan van de zomer nog leuk worden
BeantwoordenVerwijderen