Draaien en keren en lekke banden

Zaterdag een flauw zonnetje met een behoorlijke wind uit het noord-oosten.

Vader en zoon hebben de route reeds in het hoofd, via Kruisland, Stampersgat en dan natuurlijk niet via Dinteloord richting de Volkerak.

Op de Schansbaan de eerste verrassing Mas roept al tijdens linksaf vanaf het fietspad dat er grind ligt, raar er ligt hier niets, maar na 2 meter de hoofdrijbaan volop split, bij de provincie of de gemeente leren ze het nooit, natuurlijk ga je bij nieuw asfalt geld besparen door het goedkope betuum met split te gebruiken op wegen die veelvuldig door fietsers gebruikt worden, want zij hebben er tenslotte voor gestudeerd.

Aangekomen in Kruisland opnieuw een obstakel, deze keer in de vorm van een braderie, voor de toerlijders (geen spelvout) geen probleem, rechtsaf en weer op de route, maar ja welke rechtsaf?
Bij de derde mogelijkheid toch echt rechtsaf, voor mij een bekend pad, maar wel opgeknapt, tot kort was dit een echt boerenpad vol met kuilen, maar nu keurig gestraat.
Aan het eind linksaf de bekende weg op, maar het draaien en keren had zijn nadelen, Adrie reed plat.

Met hulp van Ron werd het achterwiel van rubber ontdaan, inmiddels was Kees in discussie met Leon over de tot nu toe gereden route, als er een klein vuurtje ontstaat wil ik daar best wat brandstof opgooien om een flinke fik te creeren, jammer genoeg stond Mas net te ver weg in de tuin van de buren te piesen om hier wat van mee te krijgen.

Inmiddels waren Ron en Adrie zover om de band te voorzien van Co2, alleen had Adrie nog geen ervaring met deze revolutionaire methode, het is de bedoeling dat wanneer je de Co2 patroon op de houder draait het daarvoor bestemde draaiknopje in dichte stand staat, wanneer dit niet het geval is heeft Co2 de neiging direct met de nodige kracht de vrije lucht op te zoeken, waar ongelukkig Ron precies in de baan stond van de ontsnappende krachts explosie, Ron ziet toch al niet zo best, daarvoor heeft hij een bril op met extra dikke glazen waardoor erger letsel voorkomen werd.
Door deze actie was Adrie door zijn patronen heen, dus het heft in handen genomen en met patroon en houder van mijzelf de band op de juiste druk gebracht, daarbij hoorde ik wel een geluid wat je normaal alleen bij autobanden tegenkomt namelijk een duidelijke "plop", hier verder geen aandacht aan geschonken, dus maar wwer op pad.

Na nog geen km was Adrie weer lek, dat is raar, de band eraf gehaald en goed na gekeken, niets te vinden????, alleen bij het op druk brengen weer die rare "plop".

Op de Volkerakbrug weer de normale taferelen, Kees die weg sprong met Leon direct in zijn wiel, even later kon Henk zich ook niet inhouden.
Ron naast wie ik op kop reed was nog aan het bekomen van zijn kop beurt op de dijk naar de brug toe en had het voornemen met een "normaal" tempo omhoog te rijden, jammergenoeg was dit tot mislukken gedoemd de één na de ander kwam er overheen.
Inmiddels was ik dus terug gezakt naar de laatste positie, even aangekeken en opgeschakeld naar de 14 en op de trappers staande naar Kees en Leon toegereden die elkaar net de overwinning aan het betwisten waren.

Bij het stoplicht langs de N59 had ik een black-out, waar ik vorig het pad nog aanwees maakte ik nu een sight-seen rondje langs de benzinepomp, het commentaar en hilrariteit was natuurlijk groots.
Op het fietspad richting Oude-Tonge was het weer speelkwartier voor Leon en Kees, op één of andere manier wil de één altijd voor de ander rijden en dat kan alleen maar door weer harder te gaan.

Op de Krammersluis ging ik maar vast trainen voor de MH2d, dus eigen tempo omhoog, dit wordt dan uitgelegd als zijnde "dwarskop".
Op de Krabbenkreek ging het tempo met Wim op kop weer omhoog naar zo'n 42p/u, toen ik even later naast Wim kwam het tempo nog iets opgevoerd naar 50p/u, even was er twijfel maar blijkbaar werd de achtervolging toch ingezet, de één na de ander kwam er overheen, maar het tempo op 50 vasthoudende haalde ik ook weer de één na de ander in.

Na 97km terug in Café Smerdiek waar uiteraard over de nieuwe kleding gesproken werd, waarbij voor sommigen de voorkeur uit gaat naar een maagdelijk witte outfit zonder enige sponsor naam, of dit voostel het haalt valt nog te bezien.

Woensdag de laatste avondrit, zal kort worden het wordt rond 20:00 al schemerig