zaterdag 12 september 2009

Maratona dles Dolomites

Eindelijk... na welgeteld 12 uur reizen komen we gedrieen aan in Corvara, onze stek voor de komende 7 dagen. De rest van de groep is na een uurtje volledig en na een simpele maaltijd en een biertje gaan we onder de wol.

Zondag is een opwarmritje ingepland door Albert, onze routeplanner. Het opwarmertje bestaat uit een rit van ongeveer 93 km van Corvara naar Cortina d'Ampezzo heen en terug. Dat houdt in dat we de Passo Valpareno en de Passo Falzarego van beide kanten beklommen worden, totaal een kleine 2300 hoogtemeters, met een redelijk gelijkmatig stijgingspercentage van 6 a 7 %.

Maandag werd een flinke rit van 112 km vanuit Corvara naar de Passo Gardena, vanaf de moeilijke kant is deze ongeveer 10 km lang met een gem. stijging van 6%. Na dit opwarmertje volgt een mooie afdaling naar Ortisei, waar we een zijweg pakken naar San Pietro. Een geweldig steile, maar gelukkig ook korte klim volgt, waarna via het dorpje Albes de westkant van de passo delle Erbe wordt betreden. Wat een kl...klim! Niet de steilheid, maar de lengte (26 km) en de uithalen naar 13% maakten deze klim tot een hel. Velen kwamen boos boven door het aangedane leed. De koffie maakte veel goed, waarna de afdaling naar de Badia vallei volgde. Totaal deze dag 3100 hoogtemeters.

Dinsdag stond een rit over de passo de Fedaia op het programma. Via dezelfde Gardena werd de noordzijde van de passo di Sella beklommen, geen moeilijke klus na de Erbe van gisteren. begin de benen wel een beetje te voelen, vooral als je uit het zadel moet. Na de sella volgt een flinke afdaling naar het dorpje Canazei, waar we cola drinken. In Canazei begint de klim naar de Fedaia pas, welke op een hoogte van 2057 m ligt. Een van de lagere passen..... Prachtige geleidelijk oplopende klim van 12 km, met ruim 600 hoogtemeters. De beloning is boven een prachtig uitzicht op de Marmolada en een stuwmeer. Na de afdaling volgt de lange rit naar Arabba, gevolgd door de Passo Campalongo vanaf de zuidzijde. Is gelukkig niet al te lang en steil. Wel totaal 2500 hoogtemeters vandaag.


Donderdag volgt na de rustdag van woendag de grote dag waarop enkelen zich gaan wagen aan de route van de Dolomietenmarathon. De Sella-ronde met de klok mee, startend in Corvara. Dit betekent vier flinke klimmen, achtereenvolgens de Campolongo, Pordoi, Sella en de Gardena. Op de Pordoi besluiten we de groep te splitsen in een groep die de marathon volledig rijdt en een groep die de korte versie neemt. Ik voel me prima en ga voor de volledige versie. Na een korte pauze in Corvara wordt de Campolongo nogmaals beklommen. Linksaf in Arabba, waarna een afdaling volgt richting Cortina. Voor Cortina rechtsaf richting de Col de Santa Lucia. Bovenop een prachtig uitzicht over het gebergte. Na een korte afdaling stonden we voor de moeilijkste klus van vandaag, de Passo di Giau. Deze staat bekend als een verschrikking, en terecht. Vanaf het begin direct een dikke 10%, gelukkig kom je af en toe een bruggetje tegen dat vlak loopt... 29 bochten en een uur en een kwartier later kom ik samen met Arie boven en felictiteren we elkaar. Nu alleen nog de afdaling (74 km/uur aangetikt) en de Falzarego/Valparola. Dat valt nog tegen... wat zondag nog vrij gemakkelijk ging is na 110 kilometer koersen zwaarder dan verwacht. Aftellen dus met behulp van de bordjes langs de weg. Na de Valparola een schitterende en snelle afdaling naar La Villa, waarna we de laatste 5 km naar Corvara fietsen. Gehaald , bijna 4200 hoogtemeters !

Vrijdag stond nog een korte rit op het programma. Omdat mijn doelen gehaald zijn besluit ik de volgwagen te rijden achter de groep die de Giau willen proberen.

Na een geweldige week, waarin we ook heel veel hebben gelachen, keren we huiswaarts...

2 opmerkingen:

  1. Goede prestatie J. Je boft maar met een werkgever en collega's die dat allemaal mogelijk maken.

    BeantwoordenVerwijderen
  2. Met de functie van voorzitter behoor je ook wel een beetje boven de middenmoot uit te stijgen vind ik. Toch knap met die gasbel van voor.

    BeantwoordenVerwijderen