Fietsers zijn raore mensen

Vandaag m'n klusje van vorige week afgemaakt. Klauteren en glibberen op het dak, maar de schoorsteen is geplaatst en dat zonder glij- en valpartijen. Kwam pas om kwart voor één naar beneden geklauterd, dus dat werd haasten. Had ook de berichtjes op e-mail nog niet gelezen, maar ging er vanuit dat er toch wel mensen zouden zijn. Was net iets te laat, maar zie, ze hadden op me gewacht en Theo was zelfs al aan het bellen waar ik bleef, dat geeft toch weer een goed gevoel. We hoopten natuurlijk op de opklaringen die er 's-ochtends ook waren, maar kwamen bedrogen uit. Om te beginnen zagen we de regenboog boven Poortvliet en niet veel later zaten we er midden in. Een behoorlijke bui die over de Oesterdam keurig met ons meetrok. Ad had z'n verstand er nog bij en keerde. De rest van ons ziet de fiets als een lekker ding en dus zakt het verstand dan ook naar beneden, richting kruis. Zelf beschouwen we onszelf dan graag als harde mannen en doorzetters. Vrouwlief Anita zei het misschien treffender, "julder hebben niks geen verstand, fietsers zijn maar raore mensen" en zo is het maar net. Afzwaaier Ad, afzegger Ron en Leander kwamen ook nog naar cafe Smerdiek. Het was gewoon gezellig, dus mannen ook als je niet fietst ben je gewoon zeer welkom voor het nababbelen, geen enkele reden om je eigen "een haan in de sneeuw" te voelen.