Zaterdag 13 december, een mooi zonnetje, 3 graden met een gevoels temperatuur van -3.
Vrijdagavond in Leiden een feestje van de zaak gehad, om 18:00uur het eerste en rond 02:30 het twintigste biertje, ruzie met Marga in de hotelkamer, want de wekker op 09:00uur gezet want ik moest natuurlijk wel gewoon fietsen.
Op de fiets richting Smerdiek voelde ik het al, niks voor mij direct van uit huis met tegenwind.
Rustig aan 25km/pu, maar toch moest er flink kracht gezet worden wat binnen 5km al resulteerde in zware benen.
Bij Cafe Smerdiek benieuwd wat Jacco als toerleider in petto had, toen hij richting Stalland wees, was ik redelijk opgelucht, voor de wind weg om de spieren weer in het gareel te krijgen.
Wat een tegenvaller op de rotonde ging het rechtsaf in plaats van links, dit kon niet anders betekenen dan direct weer tegenwind richting Oud-Vossemeer, slachtoffer was Leen van Driel hij voelde dat de wind echt dik was en was zo verstandig terug naar huis te rijden.
Dat er wind stond werd snel duidelijk, bij de Blauwe-Bloem richting Vossemeer voelde Wim Poot die op dat moment op kop reed al direct aan om korter te wisselen, dat heeft hij gelukkig lang volgehouden dat korte wisselen.
Bij Halsteren de polder in richting de nieuwe A4 rijksweg, hier kreeg iedereen het redelijk kwaad, Kees Lindhout, Leon Andriesse en Henk Westerlaken hielden het tempo net iets te strak, maar gelukkig was het bos in zicht.
In het bos kon iedereen wat bijkomen en het tempo weer naar de 32km/pu gebracht worden, Henry Potappel kwam ook weer op kop, bij tegenwind wordt Henry namelijk automatisch naar achteren geblazen "misschien na afloop in de Cafe Smerdiek ook eens bier drinken in plaats van Ice-tea" krijg je namelijk betere buikspieren van en die heb je nodig om de kracht naar de benen over te brengen.
Na de bijna gebruikelijke "lekke band stop" reden we de Oesterdam op, waar Kees Lindhout het precies dertig meter volhield bij de groep, daarna vloog hij weg, aansporingen door Jacco en Henk aan Leon om naar Kees toe te rijden werden sociaal door Leon naast zich neer gelegd, hij ging braaf op kop van de groep rijden
In eerste instantie werd het tempo rond 35km gehouden, maar liep al vlug op waardoor Ron van der Graaf liever gezien had dat Leon toch maar naar Kees toe had moeten rijden.
Henk Westerlaken voerde het tempo op naar 38p/u, Jacco was toen al met Wim die echt zere benen had achtergebleven en hun eigen tempo gaan rijden.
Theo deed er daarna nog een stukje bovenop door 45p/u te gaan rijden, hierop reageerde Adrie van de Ree door te vragen hoe het nou met die zere benen zat, oh ja da's waar ook ik had toch zere benen? raar fenomeen want het ging weer vanzelf, of zou de alcohol uitgewerkt geweest zijn?
Kees kwam weer in het zicht en gezamenlijk voerden we het tempo op tot dicht tegen de 50p/u, maar zoals gewoonlijk redde Kees het tot de sluis, waar op Wim en Jacco werd gewacht.
In Cafe Smerdiek was vandaag de bediening in handen van Diana, die in de fout ging door de slagroom op tafel te zetten, waardoor Wim Poot deze privilege kwijt is.
"De Haan in de Sneeuw" kwam voor de eerste keer na zijn heupbreuk weer bij de club langs, waarna de rust vrij snel over was, mede omdat Ad Kuzee ook binnen kwam en ja er waren zaken te bespreken die pas twintig jaar geleden gebeurt zijn en dan wordt je natuurlijk bloed fanatiek.
Mas kon de orde maar op één manier herstellen, het eerste en tweede rondje werden door hem betaald, opeens waren we weer allemaal vriendjes.
Het bleef nog lang gezellig in Smerdiek en met een kip (gewonnen met de visclub verloting) van een kilo in de rugzak reden Kees en ik terug naar Stalland en gek hè daar waren toch die zware benen weer, raar fenomeen.
Zere benen vielen nog wel mee hoor, de adem was minder, was meer ter voorkoming van erger, want met de huidige vorm liever niet forceren.
BeantwoordenVerwijderen