Gek hoe verwachting en werkelijkheid kunnen verschillen, sinds afgelopen woensdag een koudje onder de leden, krijg ik van mijn collega Martin Slingerland een mailtje dat hij zaterdag mee komt fietsen, shit leuk natuurlijk, maar ik ben echt beroerd.
Voor mij is dan de enige oplossing, naar de sportschool en volle bak gaan en daarna de sauna in,dus donderdagavond mijzelf bij de lurven gevat en naar Steenbergen,(ja Jacco er is meer in Steenbergen dan de Gummaruskerk) gelukkig ging de RPM gewoon goed, dus geen problemen met de luchtwegen.
Vrijdag al een snipperdag ingepland dus de boel lekker rustig gehouden, Marga heeft mij ook goed verzorgd, dus op zich moest het goed komen.
Maar het lijf voelde niet echt goed, kijk je op de weer sites ziet het er niet verkeerd uit, zaterdag in de korte broek, mijn weer!
Zaterdagmorgen, shit waar is nou die zon?
Om 12uur even een proefritje gemaakt, het voelde toch wel koud aan, windblocker met lange mouwen onder het tussenshirt en korte broek met beenstukken moest het maar doen vandaag.
In Smerdiek aangekomen was mijn gastrijder reeds aanwezig, buiten kort met Jacco over de route gesproken, Jacco wilde eigenlijk een rondje Brabant, maar met de nodige gastrijders en de westenwind, leek via Waarde een betere optie, zo zouden we rond de 85km uitkomen.
Tot Waarde weet ik redelijk de weg, want dat is alleen maar rechtdoor langs de zeedijk, maar daarna? Dus Ad Kuzee die daar wel de weg weet nam vandaag de route voor zijn rekening.
Vanuit Smerdiek gelijk het tempo naar de 33 a 35km/pu richting Oesterdam waar de wind redelijk tegen was, het tempo werd keurig rond de 32p/u gehouden zodat iedereen mee kon.
Aan het einde van de dam linksaf richting het spuikanaal, waar het bijzonder druk was met auto's, wij dachten al dat er koers was of zo iets, maar deze mensen gingen allemaal de tuinbouw kas in.
Op Beveland richting Waarde en Yerseke, hier kwam de wind echt van voren, maar blijkbaar was mijn verkoudheid geschrokken van de grote groep van 16 man, want ik kon blijven gaan, volop lucht en volgens mij had ik vier benen, want de twee die ik ken voelde ik gewoon niet.
Bij Kruiningen aangekomen waar wat tweespalt ontstond, want over Yerseke was 98km volgens Wim Poot, maar afgesproken was bij de start dat 100km toch wel wat te ver was vandaag.
Wetende dat de Oesterdam wel eens tegen kon vallen vond ik het wel best dat we weer richting Rilland gingen, ook al was via Yerseke ook geen probleem geweest.
Voor de Oesterdam Kees een beetje opgenaaid (al is dat niet echt nodig) als je alleen weg gaat, dan krijg je bij de Speelmansplaten de wind vol tegen, de reactie van Kees was, nou dan komen ze er overheen, neem ik toch een pilsje extra.
Vervolgens Wim Poot aangesproken, he Wim, Kees die gaat op de dam, heb gezegd dat jij wel mee zal gaan, op Wim zijn gezicht was "oei" af te lezen.
Op de dam ging Kees inderdaad weg, waar Henk en Jacco in zijn wiel probeerden te komen, Wim die heel even twijfelde sprong er achteraan, maar de twijfel was toch te groot en hij liet zich "verstandig" terug in de groep zakken.
Het tempo ging geleidelijk naar de 38km/pu waarbij de groep in tweeën brak, vanwege de wind ontstond er al gauw een waaier die eigenlijk te lang was om allemaal in te rijden, tevens ontstond er wat discussie over links of rechts uit waaien.
Links van kop af was qua gevoel beter, maar dan moet je door de wind je plek achteraan zien te vinden, en zit je echt te sterven.
Rechts van kop af geeft meer problemen, want nummer twee zit rechts van je in je wiel.
Maar als je bij de wissel even gas geeft kan je naar rechts, waarbij nummer twee natuurlijk wel op moet letten.
Voordeel is dat je uit de wind naar achteren kan zakken.
Het tempo bleef redelijk hoog waardoor de groep toch verder uit elkaar viel, bij de sluis aangekomen reed Jacco voor mij die Kees en Henk had moeten laten gaan, een tandje bij geschakeld en het tempo naar 42 opvoerend kwam ik met rasse schreden dichterbij, maar Jacco gunde het mij niet om er overheen te komen, de gemenerik voerde zijn tempo op zodat ik het gat van 20meter niet kon dichten.
Zoals altijd op het einde van de dam op de rest gewacht en daarna ging het tempo weer naar de 36p/u richting Poortvliet, waar er richting Smerdiek weer keurig op kop gewisseld werd.
Bij Scherpenisse ineens wat geroep, Theo je gastrijder is verdwenen!
Ron was al omgedraaid richting Poortvliet, en ik ook die kant op, bij Poortvliet geen Martin, gelukkig telefoon bij en gebeld, Martin reed op het schelpenpad langs de Oosterschelde, bij het verzamelen bij de sluis had niemand er erg in dat Martin er nog niet was, ook ik niet (slechte gastheer).
Afgesproken dat Martin de dijk langs het water zou blijven volgen naar het restaurant bij de Schelphoek, samen met Ron tegen wind die kant opgereden, Ron had inmiddels zere benen en ik gaf aan dat hij maar gelijk naar cafe Smerdiek moest rijden, ik ging Martin wel ophalen.
Bij de Schelphoek aangekomen, geen Martin, maar weer eens gebeld, was hij de borden richting Smerdiek gevolgd en inmiddels al aangekomen "Gelukkig kan je op Tholen niet verdwalen", gelukkig kon ik met wind mee naar Smerdiek, waar ik volgens zeggen maar 1 biertje achterliep.
Er was wel een voordeel aan deze affaire ik had 95 club km bij terugkomst.
Na de nodige bitterballen e.d. om zes uur weer met Kees naar huis, waar de benen nog steeds uit vier stuks bestonden, want al gauw lag de snelheid weer op 40+ en thuis de teller op 102km stond met 32.3 gemiddeld.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten