Mijn Reuzen van Vlaanderen

Naar zaterdag 9 mei heb ik echt toe gewerkt en geleefd.
Er was nogal wat scepsis over mijn deelname om de Vlaamse Reuzen te beklimmen, want deze konden wel eens zwaarder zijn dan Limburg en de Ardennen, en daar ging ik nooit mee naar toe vanwege een trauma dat ik blijkbaar heb, tenminste dat vinden een aantal mede fietsers.

Na een aantal weken geleden gemeld te hebben mee te gaan naar deze Reuzen, heb ik vanaf dat moment de focus op deze tocht gezet, een aantal opmerkingen en vragen als "jij naar een klimtocht?" maakten mij alleen maar scherper.

Moet wel toegeven dat ik nog niet overtuigd was de tocht van 140km met 30 beklimmingen met percentages van 22% uit te rijden, mijn gewicht van zo'n 95kg heeft dan de neiging om alleen maar terug te zakken.
Vanaf de start direct na 2km de eerste klim met een percentage van 21% deze reed ik met een verzet van 39 voor en 28 tandjes achter zonder problemen omhoog, de klimmen volgden elkaar in een ras tempo op, maar het gevoel in de benen bleef goed, op sommige beklimmingen kon ik zelfs Wim volgen.
Tijdens de tussenstukken had ik beslist absoluut mijn eigen tempo te rijden, wat dan ook een goede beslissing was, sommige stukken werden in mijn tempo gereden waardoor ik bij de jongens bleef, een groot gedeelte heb ik ook alleen gereden.

Op een aantal hellingen reden Leon, Kees en Wim net een tandje te hard, maar in de afdalingen daarna kon ik vaak het verlies goedmaken, dalen heb ik altijd al goed gekund, mijn top vandaag was 72,5km/pu.
Zo rond de 100km werden de hellingen toch redelijk zwaar voor mijn 39x28, maar door op tijd te doseren kon ik op alle hellingen fietsend boven komen.
"Een volgende klimtocht toch maar een 37 blad monteren"
Bij de laatste stop aangegeven vast te vertrekken zodat ik wat voorsprong had als de rest over mij heen zou komen vliegen, ik ging er nog steeds vanuit een terugslag te krijgen.
Op de 28e helling moesten Wim en ik Kees en Leon laten gaan, op het tussenstuk wat volgde reed Wim het gat naar Kees en Leon dicht, zelf bleef ik mijn eigen tempo rijden, maar hield ze wel in het zicht, op de volgende helling kon ik in de afdaling nog wat tijd goed maken, na de laatste helling richting Ronse de afdaling volle bak gereden, waarbij ik gelukkig geen last van kruisend verkeer had, mede door het voortreffelijke werk van de mensen van de organisatie die de kruispunten voor ons vrijhielden.
Na 144km arriveerde ik kort na Wim, Leon en Kees op de Grote Markt, niet lang daarna, wij hadden pas één biertje op kwamen Adrie en Jacco binnen.

Al met al een voor mij een zeer geslaagde tocht en zeker voor herhaling vatbaar.