TvdB Classic

Vorige week het rondje Brabant gemist. Nou is dat normaal niet m'n favoriete route, maar volgens de mannen was het dit keer goed te rijden. Het weekend Center Parcs waar het 25-jarig huwelijk werd gevierd was geslaagd, maar toch op de zaterdagmiddag kreeg ik in het bubbelbad vreemde stuiptrekkingen in de benen. Heb het niet aangedurfd om in dit weekend de racefiets mee te nemen. Had wel wat fietsspullen meegesmokkeld in de hoop daar nog een mountainbike te huren. Helaas de fietsen waren ver onder de maat. Bij terugkomst werd ik volop in het Engels aangesproken, Mas had begrepen dat we een weekend in Engeland zaten om m'n 50e verjaardag te vieren. Nog lang niet Mas, voorlopig blijf ik een jonge god.

Woensdag was het door een stormwindje beuken. Had gedacht vandaag een rustig ritje te hebben. De Theo vd Berg Classic, die dit jaar niet op het programma stond, wordt nu gecompenseerd door een nieuwe specialiteit van Theo. De TvdB Classic over Goeree-Flakkee. Wederom een harde wind, hierdoor werd het aantal koprijders beperkt tot 6 stuks. Genoeg om een strak tempo te onderhouden. Onze overige vier mannen reden op reserve achterin. Uit pure loyaliteit natuurlijk, want volgens Mas mag op uitdrukkelijke orders van Kees het tempo voorin niet gedrukt worden. Theo had z'n route prima voorbereid. Bij gevaarlijke bochten en grind en andere troep kregen we zelfs vooraf een waarschuwing. Zoals gewoonlijk moest er weer regelmatig geroepen en gemopperd worden om het tempo beschaafd te houden. Gaat er langzamerhand een beetje bij horen bij Tandje Bij. Dat tempo, soms verdomd pijnlijk en irritant, zeker als je zelf wat minder zit, maar altijd uitdagend. Op de Krammersluis terug kreeg broer Hans, die na een ziekenboeg, weer voor het eerst een lange rit meereed, te maken met een lege batterij. Even met een paar man opgepikt en Hans kon, weliswaar met de tanden op elkaar, weer mee. Op de Philipsdam en Krabbenkreek durfde Mas, met de wind mee, ook weer op kop te komen. Helaas staat z'n snelheidbegrenzer ingesteld op 40 km/u en dat is te weinig om de rest van de groep naar huis te fietsen. Beetje overdreven dus om het overwinningsgebaar met de arm te maken, maar ja het geeft de burger moed. Van de wind naar huis kregen we zin in een koud pilsje en werd er nog even lekker doorgereden. Volgende week is het rustig want de eerste vakantiegangers gaan op pad. Kees gaat zelfs een supertraining doen en gaat het parcours van de Marmotte rijden. Mas gaf ons al een vrijbrief om zelf een route te bepalen. We dachten aan twee rondjes Zeelandbrug, maar zijn er nog niet helemaal uit.